علم منصوب

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۱ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۵۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • به‌معنای "پرچم افراشته" و "نشانه برپا داشته شده" است. تعبیری است که در زیارت آل یاسین نسبت به حضرت مهدی (ع) داده شده "السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَلَمُ الْمَنْصُوبُ"[۱]. خداوند در قرآن می‌فرماید: ﴿وَعَلامَاتٍ وَبِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ[۲]، و علامت‌هایی قرار داد و به وسیله ستاره، هدایت می‌شوند. امام صادق (ع) در تفسیر این آیه فرمودند: "مائیم آن علامت‌ها و منظور از ستاره، رسول خدا (ص) می‌باشد"[۳]. پیامبر اکرم (ص) فرمود: "خداوند ستارگان را مایه ایمنی اهل آسمان قرار داد و خاندان مرا مایه ایمان اهل زمین"[۴]. مرحوم علامه مجلسی می‌فرماید: منافاتی ندارد که ظواهر آیات مقصود باشد، چون همان‌طوری که برای اهل زمین، کوه‌ها و نهرها و ستاره‌ها، علامت‌هایی است که به وسیله آن‌ها، مردم به راه‌های ظاهری خود رهنمون می‌گردند، همچنین وجود پیامبر (ص) و امامان (ع) و نیز علماء برای اهل زمین، مانند کوه‌های استوار و افراشته است که توسط‍‌ آنان، زمین پایدار می‌ماند و ایشان سرچشمه‌های علوم و معارف‌اند که زندگی معنوی مردم به وجود ایشان وابسته است[۵][۶].

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. مفاتیح الجنان، زیارت آل یاسین.
  2. سوره نحل، ۱۷.
  3. مجمع البیان، ج ۶، ص ۳۵۴.
  4. همان.
  5. مراة العقول، ج ۲، ص ۴۱۳.
  6. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۰۱.