ابن رشد اندلسی
[[پرونده:11587.jpg|100px|right|بندانگشتی|ابن رشد اندلسی ابن رشد اندلسی (محمد بن احمد بن رشد قرطبی اندلسی متولد ۵۲۰ ش، ۱۱۲۶ م اندلس؛ متوفای ۵۹۵ ش ). فیلسوف، فقیه، پزشک، ریاضی دان، متکلم و منجم قرن ششم هجری. تحصیلات خود را نزد اساتیدی همچون آقایان:احمد بن محمد، حافظ ابو محمد بن رزق، ابو جعفر هارون ترجیلی، ابومروان بن مسره، ابی حروان بن حزبون، ابن طفیل، ابن باجه و ابی جعفر بن عبدالعزیز فرا گرفت. شرح و تفسیر آثار ارسطو، قضاوت در دو شهر قرطبه و اشبیلیه، خدمت در دستگاه حکومتی موحدون از جمله فعالیت‌های وی است. او به تألیف مقالات و کتب علمی و دینی پرداخته است. «بدایة المجتهد و نهایة المقتصد»، «تهافت التهافت»، «فصل المقال فیما بین الشریعة و الحکمة من الاتصال»، «الکشف عن مناهج الأدلة فی عقائد الملة»، «الرد علی من ذهب إلی تصحیح علم الغیب»، «شرح کتاب النفس» و «شرح کتاب البرهان» برخی از این آثار است.[۱] [۲]
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ وبگاه ابجد
- ↑ فرهنگ اعلام، ج۱، ص ۲۵۸