تعین اجتماعی معرفت‌های وحیانی (مقاله)
تعین اجتماعی معرفت‌های وحیانی در اندیشه علامه طباطبایی عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی وحی در قرآن از دیدگاه علامه طباطبایی می‌پردازد. این مقالهٔ ۲۵ صفحه‌ای به قلم حسین اژدری‌زاده نگاشته شده و در فصلنامه روش‌شناسی علوم انسانی (شماره ۳۵، تابستان ۱۳۸۲) منتشر گشته است.[۱]
| تعین اجتماعی معرفت‌های وحیانی | |
|---|---|
| (در اندیشه علامه طباطبایی) | |
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | حسین اژدری‌زاده |
| موضوع | وحی |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه روش‌شناسی علوم انسانی |
| وابسته به | پژوهشگاه حوزه و دانشگاه |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | تابستان ۱۳۸۲ |
| شماره | ۳۵ |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
- نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسد: «یکی از سؤالات اساسی حوزه «معرفت‌های وحیانی» میزان اثرپذیری آن از «عوامل اجتماعی» است که از آن به عنوان «تعین اجتماعی وحی» یاد می‌شود. به باور علامه طباطبایی به طور کلی، «صورت» معرفت‌های وحیانی، از تغییر برخی عوامل اجتماعی و انسانی، مانند: شرایط زمان، انسان و مصالح اثر می‌پذیرد که به عقیده وی ظهور «شریعت»های متعدد نتیجه آن است ولی «محتوای» معرفت‌های وحیانی، و به تبع آن محتوای شرایع تغییرناپذیر است».
- نویسنده در ادامه چکیده مقاله خود می‌نویسد: «علامه طباطبایی ضمن تطبیق قاعده فوق بر قرآن و احکام اسلام، بر این باور است که قرآن کریم در اصل نزول، برای رسیدن به سطح فهم انسان‌ها؛ نزول تدریجی، به دلایل آموزشی، احتجاج و ضعف فراگیری عمومی؛ به لفظ آمدن، برای امکان مکامله با مردم؛ کاربرد «زبان تمثیل»، برای امکان انتقال بهتر معانی؛ و «عربی بودن»، به جهت امتیاز زبان عربی و عرب بودن عمده مخاطبین در مراحل آغازین، متأثر از جامعه است. ایشان، هم‌چنین، دین اسلام را به دلیل تأکیدش بر «تفکر جمعی»، «نیروی جمعی اجرایی»، «اجتماعی بودن احکام» و مانند آن، «دینی اجتماعی» می‌داند که ناظر به جامعه انسانی شکل گرفته است».[۱]
فهرست مقاله
- چکیده؛
- اشاره؛
- مبانی معرفتشناختی علامه طباطبایی:
- چشماندازی عام به معرفت‌های وحیانی؛
- تعیّن اجتماعی قرآن؛
- نتیجه؛
- منابع. [۲]
در باره پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین حسین اژدری‌زاده (متولد ۱۳۴۷ ش، خوزستان)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی همچون حضرات آیات: رضا استادی، حسین وحید خراسانی و عبدالله جوادی آملی پیگیری کرد. او تحصیلات آکادمیک خود را نیز در مقطع کارشناسی ارشد الهیات از پژوهشگاه حوزه و دانشگاه به اتمام رساند. عضو هئیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی نراق و همکاری با پژوهشگاه حوزه و دانشگاه از جمله فعالیت‌های وی است. او تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «معرفت و جامعه» و «جامعه‌شناسی معرفت» برخی از این آثار است.[۳]