عیاشی
محمد بن مسعود بن محمد عیاشی تمیمی کوفی سمرقندی معروف به «عیاشی»، مفسر، ادیب، محدث و از علمای شیعه در قرن چهارم هجری (متوفای ۳۲۰ ق)، تحصیلات خود را در محضر اساتیدی همچون: «اسحاق بن محمد بصری»، «ابراهیم بن محمد بن فارس»، «یوسف بن سخت بصری»، «قاسم بن هشام لؤلؤ» به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «المعاریض»، «الأنبیاء و الأولیاء»، «العالم و المتعلم»، «مکة و الحرام» و «تفسیر عیاشی» برخی از این آثار است.[۱]
