یوم الجمع
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
یوم الجمع در قرآن - یوم الجمع در حدیث - یوم الجمع در نهج البلاغه - یوم الجمع در کلام اسلامی - یوم الجمع در عرفان اسلامی
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل یوم الجمع (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- به معنای روز گردهمایی است و مقصود از آن، روز رستاخیز است. قرآن دو بار این تعبیر را به کار برده است[۱] و از تعابیر هم معنای آن نیز در دو سوره دیگر یاد کرده است[۲]. وجه این تعبیر آن است که به روز رستاخیز، آدمیان و جنیان و فرشتگان مقرب به خواست خداوند گرد هم میآیند و اعمال مکلفان به ترازوی دادگاه الهی وزن میشود. این آموزه دینی اثری ژرف در نظام اخلاقی و تربیتی اسلام دارد؛ آن سان که برخی مفسران گفتهاند غرض از وحی و رسالت پیامبران ترسانیدن انسان از آن همایش بزرگ و سخت است. در آن روز، مردمان به دو گروه تقسیم میشوند: گروهی به بهشت میروند و گروهی به دوزخ. بدون انذارِ انسان از یوم الجمع و ماجرایی که در آن پیش میآید، دعوت دینی ناکام میماند و رسالت پیامبران (ع) بی فرجام میشود[۳][۴].
منابع
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ذَلِكَ يَوْمُ التَّغَابُنِ وَمَن يُؤْمِن بِاللَّهِ وَيَعْمَلْ صَالِحًا يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ وَيُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ؛ سوره تغابن، آیه ۹؛ وَكَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِّتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَمَنْ حَوْلَهَا وَتُنذِرَ يَوْمَ الْجَمْعِ لا رَيْبَ فِيهِ فَرِيقٌ فِي الْجَنَّةِ وَفَرِيقٌ فِي السَّعِيرِ ؛سوره شوری، آیه ۷.
- ↑ إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّمَنْ خَافَ عَذَابَ الآخِرَةِ ذَلِكَ يَوْمٌ مَّجْمُوعٌ لَّهُ النَّاسُ وَذَلِكَ يَوْمٌ مَّشْهُودٌ ؛ سوره هود، آیه ۱۰۳؛ قُلْ إِنَّ الأَوَّلِينَ وَالآخِرِينَ لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ ؛ سوره واقعه، آیه ۴۹ و ۵۰.
- ↑ المیزان، ۱۸/ ۱۷؛ پیام قرآن، ۵/ ۵۵؛ تفسیر نمونه، ۲۴/ ۱۹۴.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص 481.