طب الأئمة (کتاب)

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Basim (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۲۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.

طب الأئمة(ع)، کتابی است که با زبان عربی به بررسی احادیث طبی و دستورهای پزشکی ائمه اطهار (ع) می‌پردازد. این کتاب اثر سید ع‍ب‍دالله ش‍ب‍ّر است و دو انتشارات ایرانی: انتشارات آدینه سبز‏ و انتشارات آوای ترنم نشر آن را به عهده داشته‌اند.[۱]

طب الأئمة(ع)
زبانعربی
نویسندهسید ع‍ب‍دالله ش‍ب‍ّر
موضوعطب، ائمه (ع)
مذهب[[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]]
ناشر[[:رده:انتشارات *انتشارات آدینه سبز‏
(تهران، ایران : ۱۳۹۳)
شابک۹۷۸-۶۰۰-۶۷۴۵-۸۶-۲
شماره ملی۳۴۰۶۲۸۶

دربارهٔ کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «مجموعه‌ای از احادیث طبی و دستورهای پزشکی ائمه اطهار (ع) است که نویسنده به منظور استفاده مسلمانان در درمان بیماری‏ها و حفظ سلامتی و آیین تغذیه و بهداشت، آنها را در ابواب متعدد ارائه داده است. منابع و مصادر کتاب را متون حدیثی شیعه از جمله اصول کافی، بحار الانوار، علل الشرایع، معانی الاخبار، الخصال، توحید مفضل و امثال آنها تشکیل داده و وی در حقیقت مواد کتاب را از این منابع جمع‌آوری و بدون ارائه تحلیل، تدوین کرده است. در این کتاب، احادیث فراوانی در باره انواع بیماری‏ها، درمان بیماری‏ها، خواص میوه‏ها، خواص خوراکی‏ها، کیفیت تغذیه، و خواص لبنیات نقل شده است»[۱].

فهرست کتاب

  • ترجمه نویسنده؛
  • بخشی از مقدمه نویسنده کتاب طب الأئمه؛
  • بحث: دوا و شفا از خداوند متعال است؛
  • بحث: توحید مفضل؛
  • بحث: معالجه و درمان نمودن و مراجعه به پزشکان؛
  • بحث: بررسی تب و کیفیت آن و مقدار آن و برخی از کارهای ضروری نسبت به آن؛
  • بحث: عدم جواز درمان با مشروبات الکلی و کارهای حرام؛
  • بحث: محاسبه پاداش صبر و تحمل سختی بیماری در پیشگاه خداوند متعال؛
  • بحث: محاسبه پاداش بیماری فرزند و کوری و مواردی از این قبیل در پیشگاه خداوند متعال؛
  • بحث: پنهان نمودن بیماری و شکایت نکردن نسبت به آن؛
  • بحث: حد و اندازه شکایت نمودنی که برای مریض مکروه است و اینکه این مقدار حرام نیست؛
  • بحث: شکایت نمودن مریض از مریضی خود، تنها به شخص مؤمن نه فرد دیگر؛
  • بحث: مکروه بودن پیاده روی برای شخص مریض؛
  • بحث: خبر دادن مریض به برادران دینی خود نسبت به مریضی اش، و اجازه دادن به ایشان برای عیادت از او؛
  • بحث: عیادت نمودن از مریض خصوصا در وقت صبح و عصر، و اینکه عیادت ننمودن از او مکروه است؛
  • بحث: حکم عیادت نمودن از مریض مبتلا به درد چشم، و زمانی که مریضی طول می کشد، و مقدار زمان عیادت نمودن؛
  • بحث: درخواست عیادت کننده از مریض جهت دعا کردن او، و پاسخ گفتن دعای او با آرزوی شفا یافتن و رهایی از بیماری؛
  • باب: باب الجلوس عند المریض من غیر اطاله؛
  • باب: التداوی و الدفع بالدعاء؛
  • باب: التداوی و الدفع بالصدقه؛
  • باب: التداوی بالتربه الحسینیه و آدابها و ادعیتها؛
  • باب: التداوی بالطین الارمنی؛
  • باب: انواع الادویه النافعه؛
  • باب: التداوی بالغذاء؛
  • باب: غسل الیدین قبل الطعام وبعده؛
  • باب: فوائد مسح الوجه والحاجبین والعینین قبل الغسل من الطعام؛
  • باب: ما یدفع به التخمه وغائله العطام و ضرره؛
  • باب: الاستشفاء بما یسقط من الخوان وفوائده؛
  • باب: الاستشفاء بالملح والابتداء به والختم به فی الاکل؛
  • باب: الاستشفاء بالسعد؛
  • باب: منافع الخلال و ما یتخلل به؛
  • باب: ما یتداوی منه بخبز الارز؛
  • باب: التداوی بالسویق و انواعه؛
  • باب: التداوی باللحم و الشحم وفوائدهما و أنواعهما؛
  • باب: التداوی باللحم مع اللبن؛
  • باب: التداوی بالک
  • باب: التداوی بالهریسه؛
  • باب: التداوی باکل الحسو بالبن؛
  • باب: التداوی بالعسل والاستشفاء؛
  • باب: التداوی بالسکر و انواعه؛
  • باب: التداوی باللبن الحلیب و اقسامه و منافعه؛
  • باب: ما ورد فی منافع الجبن و مضاره؛
  • باب: التداوی بالخل و منافعه؛
  • باب: التداوی بالزیت و الزیتون؛
  • باب: التداوی بالشعیر؛
  • باب: التداوی بالارز؛
  • باب: التداوی بالعدس و الحمص؛
  • باب: التداوی بالباقلا؛
  • باب: التداوی بالماش و اللوبیا و الجاورس؛
  • باب: ما یتعلق بالفواکه مجملا؛
  • باب: ما یتعلق بالتمر الرطب و انواعهما و اصنافهما؛
  • باب: التداوی بالعنب؛
  • باب: التداوی بالرمان؛
  • باب: التداوی بالتفاح؛
  • باب: التداوی بالسفرجل؛
  • باب: التداوی بالکمثری؛
  • باب: التداوی بالتین؛
  • باب: ما جاء فی الاترج؛
  • باب: التداوی بالاجاص؛
  • باب: التداوی بالغبیراء؛
  • باب: قصب السکر؛
  • باب: التداوی بالبطیخ؛
  • باب: التداوی بالباذوج والحوک؛
  • باب: التداوی بالکراث؛
  • باب: الکرفس؛
  • باب: التداوی بالرجله والفرفخ؛
  • باب: التداوی بالخس؛
  • باب: التداوی بالسذاب؛
  • باب: ماجاء فی الجرجیر؛
  • باب: التداوی بالسلق والکرنب و منافعهما؛
  • باب: التداوی بالکماة؛
  • باب: التداوی بالحزاء؛
  • باب: التداوی بالقرع؛
  • باب: التداوی بالفجل؛
  • باب: التداوی بالجزر؛
  • باب: التداوی بالشلجم؛
  • باب: التداوی بالباذنجان؛
  • باب: التداوی بالقثاء؛
  • باب: التداوی بالبصل و الثوم؛
  • باب: التداوی بالکزبره و ضررها؛
  • باب: التداوی بالنانخواء و الصعتر؛
  • باب: ما جاء فی المیاه و فوایدها و مضارها؛
  • باب: ما جاء فی شرب ماء زمزم و المیزاب؛
  • باب: ما یدفع و ینقص الاجل و العمر و المال و ینزل البلاء؛
  • باب: علاج العین و دفع العین والعاین ؛
  • باب:علاج الصداع و الشقیقه ؛
  • باب: علاج سائر امراض الراس؛
  • باب: ما یتعلق بامراض العین و وفواید الکحل؛
  • باب: معالجه الاضراس و الاسنان؛
  • باب: معالجه امراض الشفه و اللسان و ضعف النطق؛
  • باب: امراض الوجه من البرش و النمش و الیبس والقشف؛
  • باب: علاج اللقوه و الفالج و الیرقان؛
  • باب: علاج البلغم و الرطوبه و الاختلاج فی الوجه؛
  • باب: ما یورث الحفظ؛
  • باب: علاج الامراض الفادحه؛
  • باب: معالجه امراض الرحم؛
  • باب: علاج عسر الولاده و شده الطلق؛
  • باب: علاج البواسیر؛
  • باب: خروج المقعده و الزحیر؛
  • باب: علاج وجع البطن و المعده؛
  • باب: علاج وجع الخاصره و الصره؛
  • باب: علاج الریح الشائکه وسائر ریاح البطن؛
  • باب: ما یرق القلب و یکثر الدمعه؛
  • باب: امراض القلب و دفع الهم و الغم؛
  • باب: علاج ضرر الطعام و التخمه؛
  • باب: علاج الدمامیل و القروح و الجروح؛
  • باب: علاج الزکام و النزله و انواع الریاح؛
  • باب: الاستسقاء و امراض الکبد و الاسهال؛
  • باب: ما یدفع به الوباء و الطاعون و الفحط؛
  • باب: دفع القتل و الخوف؛
  • باب: معالجه عرق النساء و النقرس؛
  • باب: علاج دفع السم والحشرات السامه؛
  • باب: وجع الرجلین و الساقین و العرقوب؛
  • باب: علاج السلعه؛
  • باب: علاج الثالول و نحوه؛
  • باب: معالجه البرسام و الحراره؛
  • باب: معالجه القوبا؛
  • باب: علاج الخنازیر؛
  • باب: دفع الجراد؛
  • باب: ما یتعلق من خوف فی الاسفار؛
  • باب: علاج الدین و اداث و دفع الفقر؛
  • باب: المعالجات العامه التی تنفع لکل شیء؛
  • المحتویات.

دربارهٔ پدیدآورنده

پرونده:السيد-عبد-الله-شبر.jpg
سید ع‍ب‍دالله ش‍ب‍ّر

علامه سید ع‍ب‍دالله ش‍ب‍ّر (متولد ۱۱۸۸ ق، نجف و متوفای ۱۲۴۲ ق، کاظمین)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید محسن اعرجی، جعفر نجفی، احمد بن زین‌الدین احسایی، اسد‌الله کاظمی، محمد مهدی شهرستانی، ابوالقاسم قمی و اسدالله شوشتری به اتمام رساند.

از جمله فعالیت‌های علمی وی تألیف کتب فراوان با موضوعات دینی و اعتقادی است. «مصابیح الأنوار فی حل مشکلات الأخبار»، «البرهان المبین فی فتح أبواب علوم الأئمة المعصومین»، «جامع المقال فی معرفة الرواة و الرجال»، «الدرر المنثورة و المواعظ المأثوره عن الله تعالی و النبی و الأئمة الطاهرین» و «الحکما و الأخلاق» برخی از این آثار است.[۲]





طرح جلد دیگر کتاب

پانویس

دریافت متن

پیوند به بیرون