طب الأئمة (کتاب)
طب الأئمة(ع)، کتابی است که با زبان عربی به بررسی احادیث طبی و دستورهای پزشکی ائمه اطهار (ع) میپردازد. این کتاب اثر سید عبدالله شبّر است و دو انتشارات ایرانی: انتشارات آدینه سبز و انتشارات آوای ترنم نشر آن را به عهده داشتهاند.[۱]
طب الأئمة(ع) | |
---|---|
زبان | عربی |
نویسنده | سید عبدالله شبّر |
موضوع | طب، ائمه (ع) |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات *انتشارات آدینه سبز (تهران، ایران : ۱۳۹۳)
|
شابک | ۹۷۸-۶۰۰-۶۷۴۵-۸۶-۲ |
شماره ملی | ۳۴۰۶۲۸۶ |
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «مجموعهای از احادیث طبی و دستورهای پزشکی ائمه اطهار (ع) است که نویسنده به منظور استفاده مسلمانان در درمان بیماریها و حفظ سلامتی و آیین تغذیه و بهداشت، آنها را در ابواب متعدد ارائه داده است. منابع و مصادر کتاب را متون حدیثی شیعه از جمله اصول کافی، بحار الانوار، علل الشرایع، معانی الاخبار، الخصال، توحید مفضل و امثال آنها تشکیل داده و وی در حقیقت مواد کتاب را از این منابع جمعآوری و بدون ارائه تحلیل، تدوین کرده است. در این کتاب، احادیث فراوانی در باره انواع بیماریها، درمان بیماریها، خواص میوهها، خواص خوراکیها، کیفیت تغذیه، و خواص لبنیات نقل شده است»[۱].
فهرست کتاب
- ترجمه نویسنده؛
- بخشی از مقدمه نویسنده کتاب طب الأئمه؛
- بحث: دوا و شفا از خداوند متعال است؛
- بحث: توحید مفضل؛
- بحث: معالجه و درمان نمودن و مراجعه به پزشکان؛
- بحث: بررسی تب و کیفیت آن و مقدار آن و برخی از کارهای ضروری نسبت به آن؛
- بحث: عدم جواز درمان با مشروبات الکلی و کارهای حرام؛
- بحث: محاسبه پاداش صبر و تحمل سختی بیماری در پیشگاه خداوند متعال؛
- بحث: محاسبه پاداش بیماری فرزند و کوری و مواردی از این قبیل در پیشگاه خداوند متعال؛
- بحث: پنهان نمودن بیماری و شکایت نکردن نسبت به آن؛
- بحث: حد و اندازه شکایت نمودنی که برای مریض مکروه است و اینکه این مقدار حرام نیست؛
- بحث: شکایت نمودن مریض از مریضی خود، تنها به شخص مؤمن نه فرد دیگر؛
- بحث: مکروه بودن پیاده روی برای شخص مریض؛
- بحث: خبر دادن مریض به برادران دینی خود نسبت به مریضی اش، و اجازه دادن به ایشان برای عیادت از او؛
- بحث: عیادت نمودن از مریض خصوصا در وقت صبح و عصر، و اینکه عیادت ننمودن از او مکروه است؛
- بحث: حکم عیادت نمودن از مریض مبتلا به درد چشم، و زمانی که مریضی طول می کشد، و مقدار زمان عیادت نمودن؛
- بحث: درخواست عیادت کننده از مریض جهت دعا کردن او، و پاسخ گفتن دعای او با آرزوی شفا یافتن و رهایی از بیماری؛
- بحث: کوتاه نشستن نزد مریض در عیادت از او؛
- بحث: درمان و دفع بیماری به وسیله دعا؛
- بحث: درمان و دفع بیماری با پرداخت صدقه؛
- بحث: درمان بیماری با تربت حضرت امام حسین(ع)، دعاها و آداب آن؛
- بحث: درمان با گِل ارمنی؛
- بحث: گونه های مختلف داروهای درمانگر؛
- بحث: درمان بیماری با غذا؛
- بحث: شستن دستها قبل از غذا خوردن و پس از آن؛
- بحث: فواید مسح صورت و دو ابرو و دو چشم با آن دو دست، بعد از شستن دستها پس از غذا؛
- بحث: درمان بیماری امتلاء ناشی از پرخوری، و بررسی ضررها و آسیب های غذا؛
- بحث: شفا جستن با خورده ریزهای سفره غذا، و بررسی فواید آن؛
- بحث: شفا جستن با نمک، و آغاز نمودن و پایان دادن غذا با آن؛
- بحث: شفا جستن با گیاه سعد؛
- بحث: منافع خلال نمودن دندان و بررسی آنچه که با آن خلال می نمایند؛
- بحث: آنچه که با نان برنجی درمان می شود؛
- بحث: درمان بیماری با سویق، و تبیین انواع سویق؛
- بحث: درمان بیماری با گوشت و پیه، بررسی فواید و انواع آنها؛
- بحث: درمان بیماری با غذای گوشت با شیر؛
- بحث: درمان بیماری با کباب؛
- بحث: درمان با حلیم؛
- بحث: درمان با خوردن شوربا یا آش با شیر؛
- بحث: درمان بیماری با عسل و شفا جستن با آن، فقط با عسل، یا با ترکیب آن با چیزی دیگر؛
- باب: درمان با شکر و انواع آن؛
- باب: التداوی باللبن الحلیب و اقسامه و منافعه؛
- باب: ما ورد فی منافع الجبن و مضاره؛
- باب: التداوی بالخل و منافعه؛
- باب: التداوی بالزیت و الزیتون؛
- باب: التداوی بالشعیر؛
- باب: التداوی بالارز؛
- باب: التداوی بالعدس و الحمص؛
- باب: التداوی بالباقلا؛
- باب: التداوی بالماش و اللوبیا و الجاورس؛
- باب: ما یتعلق بالفواکه مجملا؛
- باب: ما یتعلق بالتمر الرطب و انواعهما و اصنافهما؛
- باب: التداوی بالعنب؛
- باب: التداوی بالرمان؛
- باب: التداوی بالتفاح؛
- باب: التداوی بالسفرجل؛
- باب: التداوی بالکمثری؛
- باب: التداوی بالتین؛
- باب: ما جاء فی الاترج؛
- باب: التداوی بالاجاص؛
- باب: التداوی بالغبیراء؛
- باب: قصب السکر؛
- باب: التداوی بالبطیخ؛
- باب: التداوی بالباذوج والحوک؛
- باب: التداوی بالکراث؛
- باب: الکرفس؛
- باب: التداوی بالرجله والفرفخ؛
- باب: التداوی بالخس؛
- باب: التداوی بالسذاب؛
- باب: ماجاء فی الجرجیر؛
- باب: التداوی بالسلق والکرنب و منافعهما؛
- باب: التداوی بالکماة؛
- باب: التداوی بالحزاء؛
- باب: التداوی بالقرع؛
- باب: التداوی بالفجل؛
- باب: التداوی بالجزر؛
- باب: التداوی بالشلجم؛
- باب: التداوی بالباذنجان؛
- باب: التداوی بالقثاء؛
- باب: التداوی بالبصل و الثوم؛
- باب: التداوی بالکزبره و ضررها؛
- باب: التداوی بالنانخواء و الصعتر؛
- باب: ما جاء فی المیاه و فوایدها و مضارها؛
- باب: ما جاء فی شرب ماء زمزم و المیزاب؛
- باب: ما یدفع و ینقص الاجل و العمر و المال و ینزل البلاء؛
- باب: علاج العین و دفع العین والعاین ؛
- باب:علاج الصداع و الشقیقه ؛
- باب: علاج سائر امراض الراس؛
- باب: ما یتعلق بامراض العین و وفواید الکحل؛
- باب: معالجه الاضراس و الاسنان؛
- باب: معالجه امراض الشفه و اللسان و ضعف النطق؛
- باب: امراض الوجه من البرش و النمش و الیبس والقشف؛
- باب: علاج اللقوه و الفالج و الیرقان؛
- باب: علاج البلغم و الرطوبه و الاختلاج فی الوجه؛
- باب: ما یورث الحفظ؛
- باب: علاج الامراض الفادحه؛
- باب: معالجه امراض الرحم؛
- باب: علاج عسر الولاده و شده الطلق؛
- باب: علاج البواسیر؛
- باب: خروج المقعده و الزحیر؛
- باب: علاج وجع البطن و المعده؛
- باب: علاج وجع الخاصره و الصره؛
- باب: علاج الریح الشائکه وسائر ریاح البطن؛
- باب: ما یرق القلب و یکثر الدمعه؛
- باب: امراض القلب و دفع الهم و الغم؛
- باب: علاج ضرر الطعام و التخمه؛
- باب: علاج الدمامیل و القروح و الجروح؛
- باب: علاج الزکام و النزله و انواع الریاح؛
- باب: الاستسقاء و امراض الکبد و الاسهال؛
- باب: ما یدفع به الوباء و الطاعون و الفحط؛
- باب: دفع القتل و الخوف؛
- باب: معالجه عرق النساء و النقرس؛
- باب: علاج دفع السم والحشرات السامه؛
- باب: وجع الرجلین و الساقین و العرقوب؛
- باب: علاج السلعه؛
- باب: علاج الثالول و نحوه؛
- باب: معالجه البرسام و الحراره؛
- باب: معالجه القوبا؛
- باب: علاج الخنازیر؛
- باب: دفع الجراد؛
- باب: ما یتعلق من خوف فی الاسفار؛
- باب: علاج الدین و اداث و دفع الفقر؛
- باب: المعالجات العامه التی تنفع لکل شیء؛
- المحتویات.
دربارهٔ پدیدآورنده
علامه سید عبدالله شبّر (متولد ۱۱۸۸ ق، نجف و متوفای ۱۲۴۲ ق، کاظمین)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید محسن اعرجی، جعفر نجفی، احمد بن زینالدین احسایی، اسدالله کاظمی، محمد مهدی شهرستانی، ابوالقاسم قمی و اسدالله شوشتری به اتمام رساند.
از جمله فعالیتهای علمی وی تألیف کتب فراوان با موضوعات دینی و اعتقادی است. «مصابیح الأنوار فی حل مشکلات الأخبار»، «البرهان المبین فی فتح أبواب علوم الأئمة المعصومین»، «جامع المقال فی معرفة الرواة و الرجال»، «الدرر المنثورة و المواعظ المأثوره عن الله تعالی و النبی و الأئمة الطاهرین» و «الحکما و الأخلاق» برخی از این آثار است.[۲]