استنفار

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۴۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

استنفار: درخواست کوچ برای یاری رساندن. واژه یاد شده به مناسبت در باب جهاد به کار رفته است. اگر امام(ع) یا نایب خاص او از گروهی برای جهاد استنفار کند، اجابت بر آنان واجب کفایی است[۱] وجوب یاد شده تا زمانی که افراد قیام کننده برای جهاد در حد کفایت نباشند و نیز در صورتی که جهاد بر آنان واجب عینی باشد، مشروط به اذن پدر و مادر نیست. در صورت قیام افراد به جهاد در حد کفایت در واجب کفایی، پدر و مادر می‌توانند مانع جهاد فرزند شوند[۲].[۳].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ریاض المسائل، ج۷، ص۴۴۷-۴۴۲.
  2. جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۵.
  3. عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص ۱۶۶.