علی بن حسین مسعودی
علی بن حسین مسعودی (متولد ۲۸۰ ق بابل عراق؛ متوفای ۳۴۶ ق)، تاریخ‌نگار و جغرافی‌دان سده چهارم هجری قمری، تحصیلات خود را نزد اساتیدی همچون: عبدالله بن جعفر حمیری، ابو جعفر محمّد بن یعقوب کلینی، محمّد بن عمرو کاتب، محمّد بن جریر طبری، حسن بن موسی نوبختی، سنان بن ثابت بن قره، ابوالحسن بن ابی بشیر اشعری، ابوالقاسم بلخی به اتمام رساند. او علاوه بر تدریس، به تألیف مقالات و کتب علمی و دینی پرداخته است. «اخبار الزمان و من ابادة الحدثان من الامم الماضیة و الاجیال الخالیه و الممالک الدّاثرة»، «الکتاب الاوسط»، «مروّج الذهب»، «ذخائرالعلوم و ما کان فی سالف الدّهور»، «التنبیه و الاشراف»، «المقالات فی اصول الدّیانات»، «سرّالحیاة»، «الصّفوة فی الامامة» «إثبات الوصیة للإمام علی بن ابی طالب» و «حدائق الاذهان فی اخبار اهل بیت النّبی» برخی از این آثار است[۱].
