ابوسلمی
مقدمه
شناخته شده نیست. گفته شده او رسول خدا(ص) را درک کرد. تنها گزارشی که از شرفیابی او به خدمت رسول خدا(ص) به جا مانده، این است که گفته: در نماز صبح شنیدم که رسول خدا(ص) ﴿إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ﴾[۱]. می‌خواند[۲]. ابن ابی حاتم[۳] می‌گوید: به پدرم گفتم: این گزارش را سری بن یحیی از ابوسلمی نقل کرده است. پدرم گفت: من از حسن بن عبدالله پرسیدم که آیا سری بن یحیی، ابوسلمی را دیده است؟ گفت: بله. این در حالی است که امکان ندارد سری بن یحیی (قرن سوم)، صحابه و حتی تابعین را دیده باشد.
به گفته ابن حجر[۴]، حاکم نیز این روایت را نقل کرده، ولی میان ابوسلمی و ابوسلیمان، مردد شده و سپس گفته است هر دو موهوم‌اند و نمی‌دانم این اسم‌ها از کجا آمده‌اند؛ سری بن یحیی هیچ صحابه‌ای را ندیده است. ابو ولید طیالسی نیز روایت پیش گفته را از طریق سری بن یحیی، از ابوسلیم عنزی و از مردی از عنز نقل کرده است.
ابن حجر نیز این طریق را درست‌تر دانسته و گفته است: ابراهیم بن محمد فرایضی، این روایت را از طریق سلیم بن سیف از ابوولید به سند فوق نقل کرد. برای فرق میان این ابوسلمی . و ابوسلمی چوپان رسول خدا(ص)، گفته شده ابوسلمی اولش ضمه - سُلمی - است[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ «آنگاه که خورشید فرو پیچانده (و خاموش) گردد،» سوره تکویر، آیه ۱.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۵؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۵۰؛ ابن حجر، ج۷، ص۱۶۰.
- ↑ ابن ابی حاتم، ج۹، ص۳۸۶.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۱۶۰.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۱۶۰؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۵۰.
- ↑ محمدی، رمضان، مقاله «ابوسلمی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۳۶۰.