چرا از بهائیت برگشتم؟ (کتاب)
چرا از بهائیت برگشتم (خاطرات مسیحالله رحمانی)، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی مباحثی پیرامون بهائیت میپردازد. پدیدآورندهٔ این اثر مسیحالله رحمانی است و به اهتمام علی امیر مستوفیان گردآوری شده است. انتشارات راه نیکان انتشار آن را به عهده داشته است.
چرا از بهائیت برگشتم | |
---|---|
زبان | فارسی |
ترجمهٔ کتاب | (خاطرات مسیحالله رحمانی) |
نویسنده | مسیحالله رحمانی |
به کوشش | علی امیر مستوفیان |
موضوع | بهائیگری |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات راه نیکان|انتشارات انتشارات راه نیکان]][[رده:انتشارات انتشارات راه نیکان]] |
محل نشر | تهران، ایران |
سال نشر |
|
شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۹۶۷۸۲-۸-۳ |
شماره ملی | ۱۰۴۷۲۵۲ |
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است:«میرزا سید علی محمد شیرازی به موجب دعاوی خویش در بین پیروانش، مهدی موعود(ع)، امام زمان و مظهر الهی نامیده شد. او فرقه بابیه را به وجود آورد که بعدها به دو گروه ازلی و بهائیه تقسیم شد. بهائیان، میرزا حسینعلی نوری معروف به بهاءالله را همان موعودی میدانند که سید علی محمد باب، ظهورش را بشارت داده بود. تعلیمات میرزا حسینعلی، مخصوصا توسط پسرش عباس افندی معروف به عبدالبهاء منتشر شدهاند این نوشتهها ترکیبی است از عرفان اسلامی و برخی نتایج حکمت و معرفت اروپای قرن نوزدهم: بهائیان درباره خدا، پیامبر و امام عقاید خاص خویش را دارند. کتاب حاضر مشتمل است بر خاطرات مسیحالله رحمانی، رئیس سابق بهائیان بشرویه، از اولین مناطقی که بهائیه را پذیرفتند. مسیحالله رحمانی با مطالعه آثار علمی، اسلامی و نیز بهایی و مقایسه آنها و گفتوگو با سران اسلامی و بهایی به پوچ بودن بهائیت و اصالت و خاتم بودن اسلام پی برد و مسلمان شد. او در خاطراتش از علت بازگشت از دین بهائیت و گفتوگو با سران اسلامی و بهایی سخن گفته است».[۱]
فهرست کتاب
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
دربارهٔ پدیدآورندگان
در مورد پدیدآورندگان اطلاعاتی در دست نیست.
پانویس
- ↑ خطای یادکرد: برچسب
<ref>
نامعتبر؛ متنی برای ارجاعهای با نامp1
وارد نشدهاست