آشنایی اجمالی

ابوعلی محمد بن عبدالوهاب بن سلام بن خالد جبائی بصری در سال ۲۳۵ هجری[۱] در جبا از روستاهای بصره به دنیا آمد. [۲] نزد ابویعقوب شحام کلام آموخت. وی استاد فرزندش ابوهاشم عبدالسلام و ابوالحسن اشعری در کلام بود. رجال‌نویسان اهل سنّت وی را آگاه به علوم، دارای ذهنی فعال، از دانشمندان علم کلام و بزرگان معتزله و دارای تألیفات فراوان معرفی کرده[۳] و بعضی به نقل از خودش می‌‌گویند وی به امامیه نسبت کذب می‌‌دهد. [۴] او سال ۳۰۳ هجری در بصره از دنیا رفت و در روستای جبا به خاک سپرده شد. [۵]

آثار او عبارت‌اند از: الاصول، النهی عن المنکر، التعدیل و التجویز، الاجتهاد، الاسماء والصفات، التفسیرالکبیر، النقض علی ابن راوندی، الرد علی ابن کلاب، الرد علی المنجمین، من یکفر ومن لایکفر، شرح الحدیث[۶][۷]

جستارهای وابسته

منابع

  1.   جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. المنتظم، ج ۱۳، ص ۱۶۴.
  2. الانساب، ج ۲، ص ۱۷.
  3. سیر اعلام النبلاء، ج ۱۴، ص ۱۸۳.
  4. الوافی بالوفیات، ج ۴، ص ۷۴.
  5. شذرات الذهب، ج ۲، ص ۲۴۱.
  6. سیر اعلام النبلاء، ج ۱۴، ص ۱۸۴.
  7. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۲ ص۳۶۷.