مقدمه

نام او معلوم نیست و از قبیله بنی عبدالأشهل است[۱] تنها خبر برجای مانده از او[۲] این است که ابوبکر وی را به یمامه نزد خالد بن ولید و سلمه بن سلامة فرستاد[۳] و دستور داد نوجوانان قبیله بنی حنیفه را بُکشد. ابونهیک وقتی آن دو را پیدا کرد که با مجاعة بن مراره صلح کرده بودند[۴]. از مرگ او در منابع اطلاعی به دست نیامد.[۵]

منابع

پانویس

  1. ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۳۰.
  2. ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۳۰.
  3. ذهبی، ذهبی، ج۲، ص۲۰۹.
  4. ابن اثیر، ج۶، ص۳۱۰؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۳۰؛ ابن حجر، ج۷، ص۳۴۳.
  5. مرادی‌نسب، حسین، مقاله «ابونهیک انصاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۵۴۶.

[[رده:ابونهیک انصاری]