احمد بن محمد بن حسین بن سعید

مقدمه

احمد بن محمد بن الحسین بن سعید[۱]، تنها در یک سند از اسناد تفسیر کنز الدقائق و به نقل از کتاب الکافی وارد شده است:

«مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ خَالِدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِنَا مِنْ أَهْلِ الْجَبَلِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ(ع) قَالَ: ذَكَرْتُ لَهُ الْمَجُوسَ وَ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ نِكَاحٌ كَنِكَاحِ وُلْدِ آدَمَ وَ إِنَّهُمْ يُحَاجُّونَّا بِذَلِكَ»[۲].[۳]

شرح حال راوی

این عنوان، مصحّف "احمد بن محمد عن الحسین بن سعید" است؛ زیرا در منبع اصلی (الکافی)[۴] و در تفسیر کنز الدقائق در موضع دیگری به این صورت ثبت شده است[۵] و مراد از «احمد بن محمد»، احمد بن محمد بن عیسی است که از حسین بن سعید روایت نقل می‌کند.[۶]

منابع

پانویس

  1. مصحّف «احمد بن محمد عن الحسین بن سعید» است.
  2. تفسیر کنز الدقائق، ج۳، ص۳۱۶ به نقل از الکافی، ج۵، ص۵۶۹، ح۵۸.
  3. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۳ ص ۲۷.
  4. الکافی، ج۵، ص۵۶۹، ح۵۸.
  5. تفسیر کنز الدقائق، ج۳، ص۳۱۵.
  6. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۳ ص ۲۷.