مقدمه

وی از گروه جنیان نصیبین - شهری در جزیره[۱] - بود که از رسول خدا (ص) قرآن را استماع کرد[۲]. ابن حجر[۳] به نقل از تفسیر اسماعیل بن ابی زیاد سکونی گوید: از ابن عباس درباره آیه ﴿وَإِذْ صَرَفْنَا إِلَيْكَ نَفَرًا مِنَ الْجِنِّ يَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ[۴]. آمده است که او یکی از آن افراد بود که سخنان آن حضرت را گوش می‌داد. بعضی تعداد جنیان را نُه نفر دانسته‌اند[۵]. ابن حجر[۶] اسامی آنان را چنین آورده است: «سلیط»، «شاطر»، «خاضر»، «حسا»، «مسا»، «لحقم»، «ارقم»، «ادرس» و «حاصر».[۷]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، ج۵، ص۲۸۸.
  2. ابن حجر، ج۱، ص۱۹۸.
  3. ابن حجر، ج۱، ص۱۹۸.
  4. «و (یاد کن) آنگاه را که گروهی از پریان را به سوی تو گرداندیم که به قرآن گوش فرا می‌دادند» سوره احقاف، آیه ۲۹.
  5. طبری، ج۲۶، ص۴۱؛ طوسی، ج۹، ص۲۸۴؛ حویزی، ج۵، ص۴۳۵؛ ابن حجر، ج۱، ص۱۹۸.
  6. ابن حجر، ج۱، ص۱۹۸.
  7. مرادی نسب، حسین، مقاله «ارقم جنی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۹.