مقدمه

نام پدرش را «منقد» نیز نوشته‌اند[۱] که تصحیف «منقر» است. قبیله و تیره این فرد دانسته نشده است و ابن منده به اجمال گوید: اَزهر از اعراب بصره است[۲]. تنها روایتی که بر صحابی بودنش دلالت دارد، از طریق عمیر بن جابر نقل شده که اَزهر گوید: پشت سر پیامبر نماز خواندم و شنیدم که نماز را با ﴿الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ[۳]. شروع و با دو سلام به پایان رساند[۴]. ابن منده این حدیث را غریب[۵] دانسته است[۶]، ولی ابن حجر[۷] این حدیث را ضعیف پنداشته؛ چراکه در سند آن علی بن قرین است و این شخص از سوی ابن معین، موسی بن هارون و دیگران به دروغگویی متهم شده است[۸]. بنابراین، از نظر ابن حجر روایت اَزهر بن منقر، حدیث منکر است، نه غریب.[۹]

منابع

پانویس

  1. ذهبی، ج۱، ص۱۳.
  2. ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۲؛ ذهبی، ج۱، ص۱۳.
  3. «سپاس، خداوند، پروردگار جهانیان را» سوره فاتحه، آیه ۲.
  4. ابونعیم، ج۱، ص۳۴۳ و ۳۴۴؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۶۹؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۲؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۰.
  5. روایتی که تنها از یک طریق مورد اطمینان نقل شده باشد. ر. ک: عتر، ص۳۹۶.
  6. ابن حجر، ج۱، ص۲۰۰.
  7. ابن حجر، ج۱، ص۲۰۰.
  8. برای اطلاع از نظریات علما درباره علی بن قرین، ر. ک: ابن عدی، ج۵، ص۲۱۴ و ۲۱۵؛ عقیلی، ج۳، ص۲۴۹.
  9. هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «ازهر بن منقر»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۳۳-۳۴.