الروح فی القرآن الکریم (مقاله)

الروح فی القرآن الکریم عنوان مقاله‌ای است به زبان عربی که به بررسی تفسیری و موضوعی روح در قرآن می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۲ صفحه‌ای به قلم درید حسن احمد نگاشته شده و در مجله التربیة و العلم (شماره ۱۲، ۱۳۸۴ ش ، ۲۰۰۵ م) منتشر گشته است.[۱]

الروح فی القرآن الکریم
دراسه تفسیریه موضوعیه
زبانعربی
نویسندهدرید حسن احمد
موضوعروح
مذهبشیعه
منتشر شده درمجله التربیة و العلم
وابسته بهدانشگاه موصل
محل نشرنینوا، عراق
تاریخ نشر۱۳۸۴ ش ، ۲۰۰۵ م
شماره۱۲
تعداد صفحات۱۲
شماره صفحاتمن صفحة ۲۱۳ الی ۲۲۵
ناشر الکترونیکوبگاه المجلات الأکادیمیة العلمیة العراقیة

چکیده مقاله

  • نویسنده در ابتدای چکیده مقاله می‌نویسد: «خلاص بحث این است که روح در قرآن کریم دارای معنا و الفاظ اصلی و فرعی می‌باشد.
  • وی در ادامه می‌نویسد: «اما معنای اصلی روح آن مواردی می باشد که تمام علما در مورد آن نظریه واحدی دارند از قبیل این که روح به معنای جبریل(ع)، وحی ضمن قرآن، شریعت و نبوت، و به معنای فرشته‌ای از فرشتگان خداوند، و به معنای حضرت عیسی(ع)، دمیدن روح وسرچشمه زندگی می‌باشد.
  • علما در مورد معنای روح در بیان فرعی باهم اختلاف نظر دارند که گاهی آن را به عنوان: رسول، محبت، نور، قلب، انجیل، هدایت، سربازی از سربازان خداوند سبحان، پیروزی، رحمت.
  • در این پژوهش فرق بین (الرَّوح) با فتحه و(الرُّوح) با ضمه را مورد بررسی قرارد گرفته شده سپس به مفهوم اساسی روح در اسلام که همان ادارک وجود خداوند در انجام هر کاری می باشد مورد بررسی قرار داده‌ایم».

فهرست مقاله

  • چکیده؛
  • مقدمه؛
  • لفظ (روح) به معانی متعددی در قرآن کریم آمده است، بدین ترتیب:
    • روح به معنی جبرئیل(ع)؛
    • روح به معنی وحی؛
    • روح به معنی فرشته‌ای از فرشتگان؛
    • روح به معنی حضرت عیسی(ع)؛
    • دیدگاه‌های دیگر؛
  • منابع و مآخذ.[۲]

در باره پدیدآورنده

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

پانویس

دریافت متن مقاله