امامتپدیا:شیوهنامه/بخش آغازین
این صفحه یکی از شیوهنامههای امامتپدیا است و جزو رهنمودهای امامتپدیا بهشمار میرود. مفاد و توصیههای این صفحه، نمایانگر آن دسته از استانداردهای مقالهنویسی/ویرایش است که بسیاری از ویراستاران، با اصول بنیادیِ آنها موافقند. بااینکه پیروی از مفاد این صفحه توصیه میشود، این مفاد جزو سیاستها نیست. در ویرایش و بهروزرسانی این صفحه جسور باشید، ولی لطفاً پیش از انجام تغییرات عمده از صفحهٔ بحث برای مطرح کردن آن تغییرات و نظرخواهی دربارهٔ آنها استفاده کنید. |
در یک مقالهٔ امامتپدیا، بخش آغازین (که پیشدرآمد یا دیباچه هم نامیده میشود) بخشیاست که پیش از عنوان نخست میآید. فهرست مندرجات در صورت نمایشدادهشدن بین بخش آغازین و نخستین عنوان قرار میگیرد.
بخش آغازین باید به عنوان بخشی که مروری کلی از مقاله ارائه میدهد و اهمیت و جایگاه موضوع را روشن و مهمترین نکات و جدلهای موجود (در صورت وجود) را ذکر میکند، قائم به خود باشد. بسیاری از کاربران تنها بخش آغازی را میخوانند بنابراین این بخش باید بینیاز از سایر بخشها باشد و نکات اصلی را پوشش دهد. همچنین نباید کاربر رابه لب چشمه برد و تشنه بازگرداند به این معنا که تلویحاً بگوید که اطلاعات مهمی هست که در بخشهای آتی مقاله خواهد آمد. جهت پوشش کافی مقاله در بخش آغازین اطمینان کسب کنید که در ازای هر بخش اصلی مقاله، چند جمله در بخش آغازین به آن اختصاص داده شدهاست. سبک نوشتن باید آسانفهم و به گونهای باشد که خواننده به خواندن بقیهٔ متن ترغیب شود.
عنوان پررنگ
موضوع مقاله باید در نخستین جای طبیعیای که توان آمدن دارد، بیاید. ترجیحاً این جا، در نخستین جملهاست و هنگامی که موضوع مقاله نخستین بار ذکر میشود باید پررنگ شود. نام موضوع معمولاً دقیقاً همان عنوان صفحهاست گرچه ممکن است تفاوتهایی جزئی هم داشته باشد:
- جمهوری اسلامی ایران یا چنانکه در عرف معمول است ایران...
الگوی به زبانی دیگر
الگوهایی مانند {{به انگلیسی}} و دیگر الگوهای همانند، محلی برای افزودن ترجمهٔ عنوان مقالهها و یا آوانگاری نامها نیستند. برای آوانگاری نامها بهتر از است از اعراب (-َ و -ِ و -ُ) استفاده شود و یا آوای لغت با استفاده از الفبای آوانگاری بینالمللی از طریق {{پانویس}} به بخش یادداشت در انتهای مقاله منتقل شود. بهکاربستن الگوهای زبانهای دیگر تنها برای نمونههایی مانند موارد زیر رواست:
- جاینامهای جغرافیایی (کوهها، رودها، درهها، شهرها، خطهها و…) در کشورهایی که زبانشان فارسی نیست:
- نیدرزاکسن (به آلمانی: Niedersachsen) یکی از ایالتهای آلمان است…
- ایزر (به فرانسوی: Isère) شهرستانی در کشور فرانسه است…
استثنا: جاینامهای بینالمللی که در مالکیت سرزمینیِ کشور خاصی نیستند، از این قاعده مستثنایند؛ مثال:
- اقیانوس آرام
- دریای مدیترانه
- قطب شمال
- کرهٔ ماه
- شخصیتهای غیرایرانی:
- سقراط (به یونانی: [Σωκράτης] Error: {{Lang}}: unrecognized language tag: {{{کد زبان}}} (help)) فیلسوف بزرگ یونانی است…
- داوید امیل دورکیم (به فرانسوی: David Émile Durkheim) جامعهشناس فرانسوی است…
- پدیدههای جهانشمولی که در جهان غیرفارسیزبان ساخته شدهاند و بدون برگردان در فارسی نیز بهکار بسته میشوند:
- نام فیلمها، ترانهها، نماهنگها، کتابها و روزنامهها و پدیدههای رسانهای:
- امتیوی (به انگلیسی: MTV) شبکهٔ تلویزیونی واقع در شهر نیویورک آمریکا است…
- فهرست شیندلر (به انگلیسی: Schindler's List) فیلمی آمریکایی به کارگردانی… است…
- تو تنها نیستی (به انگلیسی: You Are Not Alone) تکآهنگی از مایکل جکسون است…
- اخلاق پروتستانی و روح سرمایهداری (به آلمانی: Archiv für Sozialwissenschaft und Sozialpolitik) رسالهای جامعهشناختی نوشتهٔ ماکس وبر است…
پدیدههای جهانشمولی که واژهٔ همسنگ فارسی برای آنها وجود میدارد؛ در چنین مواردی نوشتن همسنگ انگلیسی یا زبانی دیگر، نوعی ترجمه محسوب میشود، لذا نارواست:
بخشها و فهرست مندرجات
با اینکه بخش آغازین یا پیشدرآمد خود یکی از بخشهای مقاله به حساب میآید، عنوانی به صورت «مقدمه» یا «پیشدرآمد» یا جز آن نباید در ابتدای مقاله بیاید. فهرست مندرجات در صورتی که پدیدار باشد بین بخش آغازین و نخستین عنوان بخش قرار میگیرد. (البته این تنظیم پیشفرض را میتوان تغییر داد)
از آنجا که ویرایش بخش آغازین در مقالههای خیلی دراز میتواند دردسرزا باشد (به خاطر اینکه پیوند ویرایش بخش ندارد) میتوان با استفاده از ترفندی بخش آغازین را جدا از بقیهٔ مقاله ویراست: پیوند ویرایش متعلق به یکی از بخشهای مقاله را کلیک کنید. در قسمت پایانی نشانی (URL) حاصل §ion=n را با §ion=0 جایگزین کنید.
ابزارهای اضافهای توسط کاربران امامتپدیا نوشتهشدهاست که امکان ویرایش بخش آغازین با یک کلیک را میدهد.
مشخصکردن زمینه
بخش آغازین باید چکیدهوار نکات مهمی را که در مقاله به آنها اشاره شدهاست ذکر کند. این باید به گونهای باشد که در پایان، بخش آغازین به صورت چکیدهای از مقاله روی پای خویش بایستد. آسانفهمی متن در اینجا نسبت به جاهای دیگر مقاله مهمتر است. باید توجه داشت که اشتیاق کاربر به خواندن تمام مقاله انگیخته شود. (ر.ک. سبک اخباری و سبک چکیدهگویی). جملهٔ نخست بخش آغازین باید تعریف مختصری از موضوع باشد مگر اینکه بهتلویح در عنوان مقاله تعریف شده باشد (مثلاً «تاریخِ …»).
در صورت امکان باید از آوردن اصطلاحات تخصصی در مقدمه پرهیخت. اگر پرهیز از آنها ممکن نباشد، باید همراه با زمینهای که خیلی مختصر تعریفشان میکند آورده شوند و به مقالهٔ مربوط پیوند داده شوند. بهتر است زمینهٔ ارائه شده به گونهای باشد که برای اکثر خوانندگان آشنا باشد. مثلاً در مورد یک شهرک، گفتن اینکه حومهٔ کدام شهر یا از توابع کدام بخش است از دادن طول و عرض جغرافیایی آن بهتر است.
چنانکه در راهنمای نوشتن مقالهٔ عالی آمدهاست: پیشدرآمد «با توصیف روشن موضوع مورد بحث آغاز میشود. تا آنجا که موضوع مورد بحث اجازه میدهد باید فهم این بخش برای یک غیرمتخصص مقدور باشد. هدف یک دانشنامه این است که دانش بشری را به آسانفهمترین وجهی برای بیشترین عدهٔ مردم تدوین کند. وانگهی این نیاز به شرح و توصیفِ روشنِ موضوعِ موردِ بحث دارد تا با خواندن اولین کلمه ناگهان به ژرفناهای گیجکنندهٔ بحث افکنده نشویم… بلکه آرام آرام به آن اندر شویم.»
نوشتن پیرامون مفاهیم
هنگام نوشتن بخش آغازین مقالههای پیرامون نظرات و مفاهیم (از قبیل «حقیقت») معرفی مبحث به صورت زیر میتواند مفید افتد:
- زمینه - توضیح توضیح مقوله یا رشتهای که مفهوم متعلق به آن است
- صورتبندی - اصطلاح در این زمینهٔ خاص اشاره به چه دارد
- توضیح - معنای ژرفتر و پیشزمینه
- مقایسه - رابطهاش با موضوعاتی دیگر چیست (اگر نیاز است)
- انتقاد - اگر انتقاد برجسته و قابلی از آن شدهاست ذکر کنید
پیشنهادها
بخش آغازین باید به شکلی خلاصه، محتویات کلی مقاله را بازتاب دهد. پیشنهادهای زیر میتوانند برای نوشتن این بخش در بسیاری از مقالهها راهگشا باشند:
- سعی کنید هر یک از عنوانهای اصلی مقاله را با یک جمله، یک گزاره یا حداقل یک کلمه تعریف کنید.
- ارزش و وزنی که به هریک از نکات میدهید در تناسب با ارزش و وزنی باشد که در ادامهٔ مقاله به آنها دادهاید.
- استدلال مهمی که در بخشهای آتی ذکر نشدهاست را در بخش آغازین نیز نیاورید.
- از نوشتن بندهای طولانی و مملو از جزئیات بپرهیزید.
درازا
درازای مناسب بخش آغازین بستگی به درازای کل مقاله دارد. به عنوان یک توصیهٔ کلی بخش آغازین نباید طولانیتر از سه تا چهار بند باشد. مسلماً مقالههای خیلی دراز پیرامون موضوعات مهم میتوانند که پیشدرآمدهای طولانیتری هم بدارند. در این خصوص، این پیشنهادها مطرح شده است:
اندازهٔ مقاله | طول بخش آغازین |
---|---|
کمتر از ۱۵٬۰۰۰ نویسه | یک یا دو بند |
از ۱۵٬۰۰۰ تا ۳۰٬۰۰۰ نویسه | دو یا سه بند |
بیشتر از ۳۰٬۰۰۰ نویسه | سه یا چهار بند |
یکی از پیشنهادهای مطرحشده برای نسخهٔ ۱٫۰ امامتپدیا (که نسخهای ایستاست و به صورت سیدی یا دیویدی یا بر کاغذ نشر خواهد شد) این است که تنها بخش آغازین مقالههای نسخهٔ وبی عرضه شود.
سبک چکیدهگویی و سبک اخباری میتوانند به نوشتن مقدمهای مختصر که به عنوان مقالهای استوار به خود هم باشد، یاری رسانند.