مقدمه

بر اثر گسترش فساد و تباهی‌ها و از بین رفتن عاطفه پیش از ظهور، جهان در وضعیت بدی به سر خواهد برد، به‌طوری که آسمان نیز بر آنان رحم نمی‌کند و نزول باران که رحمت الهی است نیز برای آنان به غضب تبدیل شده و ویرانگر می‌شود. پیامبر گرامی(ص) می‌فرمایند: زمانی بر مردم فرامی‌رسد که خداوند باران را در فصل و موسمش حرام می‌گرداند و باران نازل نمی‌شود و آن را در غیر موسمش فرو می‌فرستد[۱]. امام صادق(ع) نیز می‌فرمایند: پیش از ظهور حضرت قائم(ع) سالی خواهد بود که باران‌های بسیاری می‌بارد و میوه‌ها را از بین می‌برد و خرماها را بر نخل‌ها فاسد می‌کند، پس در آن دوران دچار شک و شبهه نشوید[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. جامع الاخبار، ص۱۵۰؛ مستدرک، ج ۱۱، ص۳۷۵.
  2. ارشاد مفید، ص۳۶۱؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص۲۱۴.
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۵۵.