مقدمه

الهام، مصدر باب "افعال" از ریشه "ل ـه‍ ـ م" است. برخی پژوهشگران واژه‌های قرآن، "لَهْم" را در اصل به معنای "ورود چیزی در درون چیز دیگر" دانسته‌اند؛ با این توضیح که گاهی در امور مادّی مانند بلعیدن غذا و گاه در ارتباط با امور معنوی، چون القای معارف و معانی در دل به‌کار می‌رود[۱]

معنای لغوی الهام انداختن چیزی در دل[۲]، افکندن چیزی در دل از سوی خداوند و ملأ اعلی[۳] و تلقین کردن[۴] است[۵].

پانویس

  1. التحقيق، ج ۱۰، ص ۲۴۴، «لهم».
  2. مقاییس اللغة، ج ۵، ص۲۱۷؛ الصحاح، ج۵، ص۲۰۳۷ و مجمع البحرین، ج۶، ص ۱۷۱.
  3. لسان العرب، ج۱۲، ص ۳۴۶؛ مفردات راغب، ص ۷۴۸.
  4. لسان العرب، همان؛ ترتیب العین، ص ۷۴۹.
  5. سلیمانی بهبهانی، عبدالرحیم، مقاله «الهام»، دانشنامه کلام اسلامی ج۱ ص ۳۹۶-۴۰۲.
بازگشت به صفحهٔ «الهام در لغت».