الحياة ج۷
- باب پانزدهم: احساس و عاطفه
- فصل ۱ - احساس و عاطفه
- فصل ۲-دوستی و محبت
- فصل ۳- لامسه اجتماعی (و احساس مردمدوستی)
- فصل ۴ – راههای پرورش لامسه اجتماعی
- أ- رشد تفکر دینی
- ب- یاد خدا
- ج- خواندن قرآن
- د- خواندن دعا
- ه - دعا برای دیگران
- و – انفاق
- ز - رسیدگی به محرومان
- ح -نوازش یتیمان
- ط- محبت به کودکان
- ی- گرسنگی و روزهداری
- یا ۔ دمخوری با مردم با احساس
- یب. همنشینی با محرومان
- یج – سادهزیستی و زهدپیشگی
- ید - ایثار و دیگر گزینی
- یه - حزن (و اندوه)
- یو - اشک و گریه
- یز - یاد مرگ
- فصل ۵- مرگ احساس و عاطفه
- فصل ۶- عوامل مردن عاطفه و احساس
- أ- سرمایهداری
- ب- نشست و برخاست با سرمایهداران
- ج - شادخواری و شکمبارگی
- د- بیدردی و خنده بسیار
- ه- بیکارگی و ولگردی
- و- شکار و کشتن حیوانات
- ز- گوشتخواری زیاد
- ح- رفتن به سوی دنیاداران و قدرتمندان
- ط- غفلت و بیخبری
- ی - معصیت و گناهکاری
- یا ۔ آرزوهای دور و دراز
- پب ۔ پر گویی
- فصل ۷-جهتگیری درست در احساس و عاطفه
- فصل ۸- دوست داشتن شایستگان و شایستگی
- فصل ۹- آثار جهتگیری در عاطفه و احساس
- فصل ۱۰- رعایت اصل اعتدال در عواطف
- فصل ۱۱- هماهنگی احساس (در تودهها و پیشوایان)
- فصل ۱۲ - احساس مردم دوستی در پیشوایان دین
بازگشت به صفحهٔ «حس».