مقدمه

حسینیّه مکان‌هایی است که برای عزاداری امام حسین (ع) و مجالس دینی ساخته می‌شود. به آن "تکیه"، "امام باره" و "عزاخانه" هم گفته می‌شود. شیعه از دیرباز، با ساختن حسینیه، مکانی برای تجمّع‌های دینی داشته است و از آنجا که گاهی مساجد در اختیار حکومت‌های غیر شیعی بوده، حسینیه‌ها نقش مسجد را ایفاد می‌کرده و محدودیت‌های شرعی و احکام خاصّ مسجد را هم نداشته است. پیروان اهل بیت با بنای چنین تکیه‌هایی محبت خود را به ائمه، به ویژه سیدالشهدا (ع) ابراز می‌کردند[۱].

پانویس

بازگشت به صفحهٔ «حسینیه».