بحث:عبادت در لغت

مقدمه

الْعُبُودِيَّةُ اظهار ذلت و خواری و بندگی نمودن است. الْعِبَادَةُ از آن رساتر است زیرا عبادت نهایت اظهار ذلت است و کسی شایسته آن نیست مگر کسی که نهایت فضل و بخشش را [نسبت به عبادت‌کننده] انجام داده باشد و آن کسی نیست جز خداوند متعال و به همین خاطر فرمود: ﴿أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ﴾.

عبادت بر دو نوع است: نوع اول عبادت تسخیری است و آن همانند آن چیزی است که درباره سجده [موجودات عالم نسبت به خداوند] بیان کردیم. نوع دوم عبادت اختیاری است و این مخصوص ذی‌شعورها و دارندگان عقل است و به همین عبادت در آیات ﴿اعْبُدُوا رَبَّكُمُ﴾، ﴿وَاعْبُدُوا اللَّهَ﴾ و مانند اینها مورد امر قرار گرفته است.