بنی خنذع بن ذوبارق

مقدمه

این طایفه، قومی قحطانی[۱] از شاخه‌های بنی حاشد بن همدان هستند که نسب از بنی خُنذُع بن ذوبارق بن مالک بن جشم بن حاشد بن جشم بن خیوان (خیران) بن نوف بن أوسله (همدان) می‌برند[۲]. از این طایفه، در مصادر نَسبی با نام بنی خبذع[۳] و بنی جندع[۴] نیز نام برده شده است ضمن این که در اعراب این کلمه نیز، اختلافاتی در منابع دیده می‌شود چندان که این واژه به اشکال بنی خُنذُع[۵]، بنی خَبذَع[۶]، بنی خِبذَع[۷] قرائت شده است. از تاریخ جاهلی و اسلامی این طایفه، جز آنکه برخی از آنان در کوفه ساکن بودند، خبری به‌دست نیامده است[۸]. از رجال و معاریف شهیر این قوم هم می‌توان از اسماعیل بن بهرام خبذعی[۹]، محمد بن مساور بن سلمه خبذعی[۱۰]، قاسم بن ولید خبذعی[۱۱] و پسرش ولید بن قاسم بن ولید همدانی خبذعی[۱۲] همگی از راویان و محدثان اهل سنت یاد کرد.[۱۳].

منابع

پانویس

  1. قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ج۱، ص۴۵؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۲۱۱.
  2. هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۱۵؛ ابن درید، الاشتقاق، ص۴۲۳. نیز ر.ک: قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ج۱، ص۴۵؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۱، ص۴۱۸.
  3. صحاری، الأنساب، ج‌۲، ص۴۹۲؛ ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۲، ص۱۹۲؛ سمعانی، الانساب، ج۵، ص۳۷.
  4. قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ج۱، ص۴۵؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۲۱۱.
  5. هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۱۵؛ ابن درید، الاشتقاق، ص۴۲۳؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۳۶۴.
  6. زبیدی، تاج العروس، ج۱۱، ص۸۱؛ ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۲، ص۱۹۲.
  7. سمعانی، الانساب، ج۵، ص۳۷.
  8. ر.ک: ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۲، ص۱۹۳؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۳، ص۵۲؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۹، ص۲۵۵ و ج۱۴، ص۴۲۶.
  9. ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۲، ص۱۹۲؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۳، ص۵۲.
  10. ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۲، ص۱۹۳؛ سمعانی، الانساب، ج۵، ص۳۷.
  11. دار قطنی، المؤتلف و المختلف، ج۲، ص۹۳۳؛ ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۲، ص۱۹۳؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۹، ص۲۵۵.
  12. دار قطنی، المؤتلف و المختلف، ج۲، ص۹۳۳؛ سمعانی، الانساب، ج۵، ص۳۷؛ ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۹، ص۴۳۸.
  13. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.