بهز قشیری
بهز قشیری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بهز قشیری در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
وی منسوب به بنی قشیر[۱]، تیره‌ای از خزاعه است[۲]. ابونعیم[۳]، تیره وی را نمی‌شناساند. مستند صحابی بودن بهز، روایتی است که درباره چگونگی مسواک زدن رسول خدا (ص) نقل کرده است[۴]. بغوی[۵]، با اینکه به صحابی بودن وی تصریح کرده، گفته است[۶]: از بهز تنها یک روایت نقل شده که آن نیز ناشناخته است. ابن عبدالبر[۷] نیز گفته است: این حدیث از طریق سعید بن مسیب نقل شده که سعید، نسب بهز را معلوم نکرده که قشیری است یا نه. برخی نیز این روایت را به قشیری نسبت داده‌اند، بی‌آنکه نامی از بهز ببرند. ابن حجر[۸]، معلوم نشدن نسب، یا نام نقل کننده روایت را سبب اضطراب در سند حدیث دانسته، و ابن عدی[۹] نیز آن را در شمار احادیث ضعیف ذکر کرده است[۱۰][۱۱]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ و به قولی منسوب به بنی‌بهز، از بنی سلیم، ابن اثیر، ج۱، ص۴۲۱؛ ابن سعد، ج۳، ص۵۵۶.
- ↑ ابن کلبی، ج۲، ص۱۴۵.
- ↑ ابونعیم، ج۱، ص۴۴۰.
- ↑ طبرانی، ج۲، ص۴۷؛ هیثمی، ج۲، ص۱۰۰.
- ↑ بغوی، ج۱، ص۳۵۷.
- ↑ بغوی، ج۱، ص۳۵۸.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۶۷.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۴۵۹.
- ↑ ابن عدی، ج۷، ص۱۸۲.
- ↑ ماخذ: ابن اثیر / اسد الغابه + ابن حجر / الاصابه + ابن سعد / الطبقات الکبری + ابن عبدالبر / الاستیعاب + ابونعیم / معرفة الصحابه + بغوی / معجم الصحابه + طبرانی / المعجم الکبیر + هیثمی / مجمع الزواند + ابن عدی، ابواحمد بن عبدالله (م ۳۶۵)، الکامل فی ضعفاء الرجال، تحقیق سهیل زکار، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۹؛ ابن کلبی، هشام بن محمد (م۲۰۴)، نسب من والیمن الکبیر، تحقیق محمود فردوس العظم، دمشق، دارالیقظه.
- ↑ محمدی، رمضان، مقاله «بهز قشیری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۷۵.