مقدمه

به گفته ابن حجر[۱]، ابن عساکر در شرح حال عبدالله بن بکر بن حذلم گوید: گفته‌اند پدرش از صحابه بود[۲]. ابن ابی حاتم[۳] به نقل از پدرش او را ناشناخته دانسته است. ذهبی[۴] نیز با اشاره به اینکه وی از شیوخ بقیة بن ولید بوده، (حدیث) او را متروک دانسته است. جای شگفتی است که چطور برخی گفته‌اند پسر وی، عبدالله، عصر رسول خدا (ص) را درک کرده[۵]؛ در حالی که می‌گویند پدرش، حذلم، از وهب بن ابان و او از ابن‌عمر روایت نقل کرده است[۶][۷]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. الاصابه، ج۱، ص۴۵۳.
  2. نیز ر. ک: ابن عساکر، ج۲۷، ص۱۶۹.
  3. ابن ابی حاتم، ج۲، ص۳۸۴.
  4. ذهبی، ج۱، ص۳۴۳.
  5. ر. ک: ابن عساکر، ج۲۷، ص۱۶۹.
  6. ر. ک: ذهبی، ج۱، ص۳۴۳؛ ابن حجر، لسان، ج۲، ص۴۹.
  7. خانجانی، قاسم، مقاله «بکر بن حذلم اسدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۶۰.