مقدمه

ابن ندیم در زیر عنوان "ذكر قوم من المعتزلة"، اصم را معرفی و این تفسیر را با همین نام در شمار تألیفات وی ذکر کرده است[۱].

حاج خلیفه نیز با عنوان «تفسیر الأصم» از این تفسیر یاد کرده و گفته است: ثعلبی آن را ذکر کرده است[۲].

داوودی نیز در عنوان عبدالرحمن بن کیسان ابو بکر اصم معتزلی با عبارت "له تفسير عجيب" از این تفسیر خبر داده است[۳].[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن ندیم، الفهرست، ص۲۱۴.
  2. حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۴۳؛ ابن ندیم، الفهرست، ص۲۱۴.
  3. ر. ک: داوودی، طبقات المفسرین، ج۱، ص۲۶۹، رقم ۲۵۸.
  4. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۳۸۳.