آشنایی اجمالی

وی از بنی عذره از قبیله قضاعه است[۱]. نام وی را «جزء»، «جَزِی»، «جَزاء»، «جُرَیّ» و «جریر» هم گفته‌اند[۲] که موارد اخیر همه ناشی از تصحیف است. تنها مستند صحابی بودن وی روایتی است که براساس آن، جرو بن عمرو در شمار افرادی است که پیامبر برای آنها نامه نوشته است[۳]. در این نامه، پیامبر رفتن به جهاد و پرداخت یک دهم اموال را از قبیله آنها برداشته است[۴]. ابن حجر[۵] به مجهول بودن اسناد این روایت تصریح دارد.[۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن سلام، ابوعبید القاسم، کتاب النسب، ص۳۷۲.
  2. ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۶۳۲؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب ج۱، ص۳۴۰؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۲۸۲.
  3. ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۶۳۲؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۷۹؛ احمدی میانجی، مکاتیب الرسول، ج۱، ص۱۲.
  4. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۲۷۷؛ احمدی میانجی، مکاتیب الرسول، ج۱، ص۲۵۷.
  5. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۷۹.
  6. ابوالقاسمی، عظیم، مقاله «جرو بن عمرو عذری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۳۸۱- ۳۸۲.