آشنایی اجمالی

نسب و تبار وی دانسته نیست؛ او را شامی گفته‌اند و برخی وی را «جُرج» نامیده‌اند. مستند صحابی بودن وی، روایتی است که بر پایه آن از نافرمانی خانواده‌اش نزد پیامبر خدا (ص) سخن گفته، درباره عقوبت آنان پرسیده و آن حضرت سه مرتبه فرموده است: «ببخش و اگر عقویت کردی، زیاده از گناه نباشد و از زدن به صورت خودداری کن» [۱]، مناوی[۲] وی را فرزند قیس بن حصن، برادر زاده عیینة بن حصن و همنشین عمر دانسته، می‌گوید: جزء این روایت را بدین سبب نقل کرد که عمویش عیینه تقسیم عطایا را از سوی عمر ناعادلانه خواند و سبب خشمگینی عمر شد. جزء با خواندن آیه ﴿خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِينَ[۳]. عمویش را جاهل وصف و تقاضای عفو کرد. اما منابع[۴] بدون اشاره به خبر نخست، خبر اخیر را برای حر بن قیس بن حصن نقل کرده‌اند.[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۶۲۷؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ج۲، ص۲۶۹؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۳۴؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۸۶.
  2. مناوی، فیض القدیر، ج۲، ص۲۵.
  3. «گذشت را در پیش گیر و به نیکی فرمان ده و از نادانان روی بگردان!» سوره اعراف، آیه ۱۹۹.
  4. ر. ک: ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۹۷؛ ابن ماکولا، الاکمال، ج ۲، ص۹۳؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۶۳۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۶۷.
  5. حسینیان مقدم، حسین، مقاله «جزء غیر منسوب»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۳۹۱.