حارثة بن عبید کلبی
آشنایی اجمالی
وی از تیره بکر بن عامر اکبر، از قضاعه بود[۱]. از این رو نسبت او را «بکری» نیز آورده‌اند[۲] ابن کلبی[۳]، از وی یاد کرده، می‌گوید: او عمری طولانی داشت تا آنکه اسلام را درک کرد، در حالی که عقل او کار نمی‌کرد. ابوحاتم سجستانی[۴]، نیز در شمار معمرین از وی یاد کرده، می‌گوید: وی اسلام را درک کرد در حالی که روزگاری طولانی از اختلاط با مردم منع شده بود و هشام کلبی از «شملة بن مغیث»[۵] - یکی از فرزندان وی - نقل کرده است که گفت: گمان می‌کنم وی پانصد سال عمر کرد. وی شعری را از او درباره طولانی بودن عمرش نقل کرده و در برخی منابع نیز به این شعر و عمر طولانی او اشاره شده است[۶]. ابن حجر[۷]، نام وی را در بخش سوم کتابش (مخضرمین) آورده و به خبر ابو حاتم سجستانی اشاره کرده است، اما به جای ابوحاتم سجستانی، ابن ابی حاتم گفته که به نظر می‌رسد اشتباه باشد.[۸]
جستارهای وابسته
- بکر بن عامر اکبر (قبیله)
- قضاعه (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب قد والیمن الکبیر، ج۲، ص۳۶۵.
- ↑ ابن عقیل، ج۱، ص۱۱۳.
- ↑ ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب قد والیمن الکبیر، ج۲، ص۳۶۷.
- ↑ ابوحاتم، المعمرون والوصایا، ص۹۴.
- ↑ یا سلمة بن معتب، ر. ک: ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۳۸.
- ↑ ر. ک: ابن عقیل، بهاء الدین عبدالله، شرح ابن عقیل، ج۱، ص۱۱۳.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۳۸.
- ↑ خانجانی، قاسم، مقاله «حارثة بن عبید کلبی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۵۰۵.