حقیقت وحی (مقاله)
حقیقت وحی عنوان مقالهای است که با زبان فارسی به بررسی ماهیت وحی و سرشت مفهومی آن میپردازد. این مقالهٔ ۲۸ صفحهای به قلم حسن قاسمپور نگاشته شده و در فصلنامه پیام جاویدان (شماره ۷، تابستان ۱۳۸۴) منتشر گشته است.[۱]
حقیقت وحی | |
---|---|
زبان | فارسی |
نویسنده | حسن قاسمپور |
موضوع | مجاری علم لدنی، وحی، وحی در قرآن |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | فصلنامه پیام جاویدان |
وابسته به | سازمان اوقاف و امور خیریه |
محل نشر | تهران، ایران |
تاریخ نشر | تابستان ۱۳۸۴ |
شماره | ۷ |
تعداد صفحات | ۲۸ |
شماره صفحات | از صفحه ۴۵ تا ۷۲ مجله |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
- نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود مینویسد: «معنای وحی برخلاف تصور نخست که باید صرفا بر متن قرآنی اطلاق گردد، از شمولیت فراتری برخوردار است. تنها در دو آیه انبیاء و نجم است که وحی در مفهوم متن قرآن به کار رفته است. به علاوه در این مفهوم، واژگانی چون ذکر، کتاب و قرآن نیز با وحی در اطلاق بر متن قرآن، شراکت دارند. زعم دیگر آن است که وحی عبارتست از سخنان وحیانی خداوند که توسط فرشته خاص یعنی جبرائیل بر پیامبران الهی، عرضه میشود. اما حقیقت آن است که مفهوم وحی اعم از سخنان و حتی کلام آسمانی است».
- نویسنده در ادامه چکیده مقاله خود مینویسد: «پژوهش درباره ماهیت وحی و سرشت مفهومی آن به مثابه مطالعه در حقیقت زبان آموزه الهی بر بشریت است که در جلوههای گوناگون، ظهور یافت. آیا جاودانگی قرآن در پرتو حقیقت خاص وحی شکل گرفت که در آن زبانی یگانه و ماندگار بر انسانها عرضه گردید یا در ساحت های معنایی و ابعاد آموزه ای آن نهفته است ؟ نخستین آیات قرآن که در مراوده وحیانی بر پیامبر اکرم(ص) نازل شد حکایت از زمینهها، انتظارات و پرسشهای زمانه و خود پیامبر دارد که حیات بشری و رستگاری و نجات آدمی مهمترین آن پرسشها بود. وحی در خلأ و بدون زمینه نیاز بر مسلمانان نازل نشد، حقیقت وحی، آموزه سعادتمندی دینی در پیوند با اوضاع اجتماعی و فضای نیازهای آدمی است. این منظر، میتواند افق جدیدی را در پژوهش وحی و مفهوم حقیقی آن فرا روی ما بگشاید».[۱]
فهرست مقاله
- چکیده؛
- مقدمه؛
- ماهیت وحی؛
- وحی نبوی؛
- حقیقت وحی قرآن:
- پیامبر و متن قرآنی؛
- کیفیت وحی قرآن؛
- ارتباط وحیانی؛
- منابع و مآخذ.
دربارهٔ پدیدآورنده
در مورد پدیدآورنده اطلاعاتی در دست نیست.