موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«ذوالخلصه» بتکده‌ای بود در تباله از آن دوس و خثعم و بجیله.[۱] برخی هم خلصه را نام کعبه یمانیه‌ای دانستند که ابرهه آن را بنا کرد و در آن بتی به نام خلصه قرار داشت.[۲] ابن کلبی نیز در کتاب خود در معرفی بتهای عرب، از ذو خلصه به عنوان بتی از بت‌های عرب یاد کرده که در تباله - مکانی بین مکه و یمن - قرار داشت و تا مکه هفت شب راه فاصله داشت.[۳] برخی مؤلفین، از ذو خلصه در زمان خود، به عنوان آستانه درب مسجد تباله یاد کرده‌اند.[۴] ذوخلصه را همچنین، از روستاهای مکه در مرالظهران گفته‌اند.[۵] بکری نیز ذوخلصه را خانه (کعبه) مقدس خثعمیان در عبلاء یاد کرده که مردم این قبیله، در آن حج به جای می‌‌آوردند و امروزه موضع مسجد عبلاء است.[۶].[۷]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۵۰.
  2. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۵۰.
  3. ابن کلبی، الاصنام، ص۳۴.
  4. ابن کلبی، الاصنام، ص۳۶؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۵۰.
  5. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۵۰.
  6. بکری، معجم ما استعجم، ج۲، ص۵۰۸.
  7. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۱۱۳.