مقدمه

ابو داوود شبل بن عباد مکی اهل مکّه، ثقه و ضابط‍ نزد اهل تسنّن، مفسّر دارای اثر، یکی از آثار وی تفسیر القرآن است که گفته‌اند خطیب بغدادی به اجازه روایت از آن دست یافته است و این تفسیر یکی از مصادر الکشف و البیان ثعلبی است و طبری در تاریخ و تفسیرش با تعبیر «حد ثناشبل» از وی روایت کرده است[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. نویهض، معجم المفسرین، ج۱، ص۲۲۵ و ۲۲۶.
  2. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۳۷-۲۳۸.