شتر
مقدمه
- در قرآن آیات بسیاری در باره شتر رسیده و اهمیت آن به این دلیل است که جغرافیای نزول قرآن چنین اقتضایی میکند و عرب برای شتر اهمیت بسیار قائل است. در این مدخل افزون بر توجه به شگفتی خلقت شتر، از قربانی کردن آن به عنوان سپاس و تشکر به دستور خداوند که در آغاز بعثت پیامبر رسیده یاد شده است.
نکات
- خداوند در کنار دعوت به نظر در آفرینش آسمان، به ملموسترین نعمت و پدیده مهم و پیچیده برای عرب مخاطب را مطرح است.
- به جای تعبیر به معنای ضد ابتر که خبر از اعطای آن میکند و به شکرانه آن از پیامبر میخواهد که نیایش را بجا آورد و شتر قربانی کند، یعنی موجودی که تداوم بخش دعوت رسالت است، از کوثر یعنی چشمه سار همیشه جاری یاد میکند که در دنیا وظیفه هدایت را به عهده میگیرد و نمیگذارد این چراغ خاموش شود و در آخرت تبدیل به نهری میشود که مؤمنان را سیراب میکند[۳].
منابع
پانویس
- ↑ «آیا به شتر نمینگرند که چگونه آن را آفریدهاند؟» سوره غاشیه، آیه ۱۷.
- ↑ «ما به تو «کوثر» دادیم * پس برای پروردگارت نماز بگزار و قربانی کن!» سوره کوثر، آیه ۱-۲.
- ↑ سعیدیانفر و ایازی، فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم، ج۱، ص ۷۵۹.