موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

در آثار و کتب پیشینیان از مناطق بسیاری با نام «صرار» نام برده شده است. برخی صرار را اماکن مرتفعی گفته‌اند که آب به آن نمی‌رسد.[۱] بعضی هم، صرار را اسم کوهی گفته‌اند.[۲] این مکان در اشعار برخی از شعرا هم، نام کوهی معرفی شده، ضمن این که برخی هم، آن را از کوه‌های قبلیه برشمرده‌اند.[۳] بعضی هم از صرار به عنوان موضع یا چاهی در سه میلی مدینه در طریق عراق یاد کرده،[۴] که به حره واقم می‌‌چسبد.[۵] گفته شده که این آب از زمان جاهلیت در مدینه و در جانب عراق (شمال) حفر شده بود.[۶] برخی هم، صرار را بنایی دانسته‌اند مرتفع از آن بنی عبدالاشهل که در ایام العرب بسیار از آن یاد شده است.[۷] صرار را همچنین، مکانی در نجد گفته‌اند.[۸]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۳۹۸.
  2. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۳۹۸.
  3. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۳۹۸.
  4. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۳۹۸.
  5. بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۸۳۰.
  6. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۳۹۸.
  7. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۳۹۸.
  8. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۱۷۶.