مقدمه

حادثه‌ای که در زمان حضرت نوح (ع) رخ داد. وقتی آن پیامبر بیش از ۹۰۰ سال آن قوم بُت‌پرست را به خدا دعوت کرد و جز عده اندکی ایمان نیاوردند، عذاب الهی بر آنان فرود آمد. باران سیل‌آسا از آسمان بارید، همه چشمه‌ها و چاه‌ها جوشیدند و آب از بالا و پایین همه جا را فرا گرفت و جز کسانی که در کشتی نوح سوار شده بودند، همه غرق شدند، حتی پسر نوح هم که به کوهی پناه برده بود، هلاک شد. طوفان نوح، طوفانی فراگیر بود که همه مناطق مسکونی آن روزگار را در بر گرفت[۱].

منابع

پانویس