علی بن غراب فزاری کوفی محاربی
آشنایی اجمالی
علی بن غراب فزاری کوفی محاربی، معروف به ابن غراب اهل کوفه بود که بعدها به بغداد رفت.[۱] از اصحاب امام باقر[۲] و امام صادق(ع)[۳] بود و از امام صادق و امام رضا(ع)[۴] روایت نقل کرده است. همچنین از روایتگرانی چون فضل اعور،[۵] ابوبکر بن محمد حضرمی[۶] و عبیدالله بن عمر عمری[۷]حدیث نقل کرده است. راویانی چون ابواسحاق ابراهیم بن سلیمان خزاز، حسن بن علی[۸] و نصر بن مزاحم منقری[۹] از او حدیث نقل کرده‌اند. ابن غراب از جمله محدثان و بزرگان شیعی بود و فقه را از ائمه(ع) روایت کرده است.[۱۰] تشیع وی سبب شد تا عده‌ای از رجال‌نویسان اهل سنت او را به تدلیس در روایت و ضعف متهم سازند. با این همه او را محدثی ثقه، راستگو[۱۱] و حدیث شناس[۱۲] خوانده‌اند. ابن غراب معتقد بود که امام صادق(ع) سخنان خود را از خداوند نقل می‌‌کند، گاهی نیز می‌‌گفت که بهترین جعفرها به من خبر داد.[۱۳] سرانجام در سال ۱۸۴ هـ در کوفه وفات یافت.[۱۴] کتاب الحدیث اثر اوست[۱۵].[۱۶]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ تاریخ بغداد ۱۲/۴۵.
- ↑ رجال الطوسی ۱۳۰.
- ↑ رجال البرقی ۲۵.
- ↑ مستدرکات علم رجال الحدیث ۵/۴۲۳.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۱۱۲.
- ↑ مستدرکات علم رجال الحدیث ۵/۴۲۳.
- ↑ تاریخ بغداد ۱۲/۴۵.
- ↑ الفهرست (طوسی) ۹۵.
- ↑ تهذیب الکمال ۲۱/۵۵.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۲۷۵.
- ↑ تاریخ بغداد ۱۲/۴۵.
- ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۷/۳۷۱.
- ↑ مستدرکات علم رجال الحدیث ۵/۴۲۳.
- ↑ الطبقات الکبری ۶/۳۹۱.
- ↑ الذریعه ۶/۳۵۰و۳۵۱.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۲۵.