عیسی بن عمر نحوی ثقفی
مقدمه
ابوعمر عیسی بن عمر بصری ثقفی اهل یکی از روستاهای بصره بود[۱] و در قبیله ثقیف اقامت گزید و از موالی خالد بن ولید به شمار میرفت. از عون بن عبدالله بن عتبه، عبدالله بن ابی اسحاق حضرمی[۲] و عاصم جحذری روایت کرده و از مشایخ سیبویه و خلیل به شمار میرفت. وی قرائت را از عبدالله بن ابی اسحاق حضرمی، و روایت را از عبدالله بن کثیر اخذ کرده است.
ابوعمر از بزرگان علم نحو به شمار میرفت و راویانی همچون عبدالملک بن قریب اصمعی،[۳] شجاع البلخی و هارون اعور[۴] از وی نقل حدیث نمودهاند. ایشان در نقل روایات، فردی مورد اعتماد بود.[۵] وی بیش از هفتاد تألیف داشته که تنها دو اثر «الجامع» و «الاکمال» باقی مانده است.[۶]
نخستین کسی که نحو را تهذیب و مرتّب کرد، دارای تفسیرهای نحوی برای قرآن[۷].[۸] در سال ۱۴۹[۹] یا ۱۵۰[۱۰] و یا پس از ۱۶۰هـ درگذشت [۱۱].[۱۲]
منابع
- بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ غایة النهایه ۱/۶۱۳.
- ↑ معجم الادباء ۱۶/۱۴۶.
- ↑ تاریخ الاسلام ۹/۵۶۱.
- ↑ الجرح و التعدیل ۶/۲۸۲.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۷/۲۰۰.
- ↑ کشف الظنون ۱/۵۷۶.
- ↑ ر. ک: نویهض، معجم المفسرین، ج۱، ص۴۰۸.
- ↑ بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۳۷.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۷/۲۰۰.
- ↑ بغیة الوعاة ۲/۲۳۸.
- ↑ تاریخ الاسلام ۹/۵۶۳.
- ↑ فرهنگنامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۵۹۳.