موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

شهری است در سه مرحله‌ای مدینه در حدود یک میل مانده به «السقیا».[۱] بعضی هم آن را موضعی بین جحفه و قدید[۲]و برخی هم از آن به عنوان مکانی در کوه «ثافل الاصغر» نام برده‌اند.[۳] از این موضع در ذکر هجرت و حج و سفرهای پیامبر(ص) به مکه بسیار سخن به میان آمده است. در تحدید دقیق‌تر این منطقه، برخی از متأخران بر این اعتقادند که القاحه دره مشهوری و بزرگی است از دره‌های حجاز که ابتدای آن در چهار مرحله‌ای مدینه قرار دارد. این دره در شش مرحله‌ای مدینه و پنج مرحله‌ای مکه پس از اجتماع با وادی الفرع، «وادی الابواء» نام می‌‌گیرد. ساکنان این منطقه، امروز مردمانی از بنی لُهَبه از تیره عوف از شاخه‌های قبیله حرب‌اند که در قسمت علیای آن ساکنند و بنی عبد از شاخه‌های بنی عمرو از قبیله حرب نیز ساکنان قسمت سفلای این دره را تشکیل می‌‌دهند. القاحه در برخی منابع، «فاجه» نیز خوانده شده است.[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۹۰. بکری هم از «القاحه» به عنوان «موضعی در سه مرحله‌ای مدینه و قبل از مکه» یاد کرده است. (بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۱۰۴۰)
  2. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۹۰.
  3. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۹۰.
  4. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۹۱.
  5. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۲۴۵.