محمد بن اسماعیل بن جعفر جعفری
آشنایی اجمالی
محمد بن اسماعیل بن جعفر جعفری از نسل جعفر طیار،[۱] اهل مدینه[۲] و از اصحاب امام باقر و امام صادق(ع) بود.[۳] برخی او را با محمد بن اسماعیل، نوه امام صادق(ع) و صحابی آن حضرت یکی دانسته‌اند.[۴] وی از محدثان حجاز روایت کرده و احمد بن سعید دارمی از وی نقل روایت دارد.[۵] رجال‌نویسان او را گاه امامی مذهب و مجهول الحال[۶] و گاه ضعیف[۷] و متروک و منکرالحدیث[۸] دانسته‌اند. برخی ایشان را از جمله کسانی آورده‌اند که از ائمه(ع) روایت نکرده‌اند.[۹] گفته شده که امام کاظم(ع) درباره او و برادرش فرمود که آن دو شریک شیطان‌اند.[۱۰] همو درباره آن حضرت نزد هارون الرشید بدگویی کرد و باعث دستگیری‌اش گردید.[۱۱] کتاب او را که برخی کتاب الحدیث نام گذاشته‌اند،[۱۲] ابن نهیک یا ابوالعباس روایت کرده‌اند.[۱۳].[۱۴]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ لسان المیزان ۵/۷۸.
- ↑ الثقات ۹/۸۸.
- ↑ رجال الطوسی ۱۳۶ و۲۸۰.
- ↑ نقد الرجال ۲۹۳.
- ↑ لسان المیزان ۵/۷۸.
- ↑ تنقیح المقال ۲/۸۲.
- ↑ حاوی الاقوال ۴/۲۱۵.
- ↑ لسان المیزان ۵/۷۸.
- ↑ رجال ابن داوود ۲۹۸.
- ↑ تنقیح المقال ۲/۸۲.
- ↑ مناقب آل ابی طالب ۴/۳۵۲.
- ↑ الذریعه ۶/۳۶۰.
- ↑ قاموس الرجال ۸/۶۲.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۸۳.