موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

این نام که در آثار برخی بزرگان «مُغَمِّس» تلفظ شده است،[۱] موضعی است در طریق طائف[۲] و نزدیک مکه.[۳] فاصله این مکان تا مکه را برخی دو سوم یک فرسخ[۴]و برخی در ۶ میلی مکه[۵] گفته‌اند. مغمس، امروز هم نامی آشنا در شرق مکه است. کوه کبکب در شرق این منطقه و عرفه در انتهای جنوبی آن واقع بوده و راه مکه به طائف - که از نخله یمانیه می‌گذرد - از گوشه شمالی آن می‌گذرد. در تاریخ، از مغمس در جریان حمله ابرهه به مکه و مرگ ابورغال - راهنمای وی به مکه -سخن گفته شده است.[۶].[۷]

منابع

پانویس

  1. ر. ک. بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۲۴۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۱۶۲.
  2. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۱۶۱.
  3. بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۲۴۷؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۱۶۱.
  4. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۱۶۲.
  5. بیهقی، دلائل النبوه، ج۱، ۱۱۸.
  6. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۸، مسعودی، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۲، ص۵۳.
  7. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۳۰۰.