وحیانی بودن الفاظ قرآن کریم (مقاله)
وحیانی بودن الفاظ قرآن کریم عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی الفاظ قرآن و وحیانی بودن می‌پردازد. این مقاله ۱۳ صفحه‌ای به قلم ابراهیم کلانتری نگاشته شده و در فصلنامه بینات (شماره ۳۵، پاییز ۱۳۸۱) منتشر گشته است.[۱]
| وحیانی بودن الفاظ قرآن کریم | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | ابراهیم کلانتری |
| موضوع | وحی، وحی در قرآن |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه بینات |
| وابسته به | مؤسسه معارف اسلامی امام رضا |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | پاییز ۱۳۸۱ |
| شماره | ۳۵ |
| شماره صفحات | از صفحه ۴۶ تا ۵۸ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
- نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسد: «وحیانی بودن الفاظ قرآن از جمله مباحثی است که بحث و گفت‌وگو پیرامون آن از سده‌های نخست اسلامی در میان اندیشمندان دینی رواج یافته و دیدگاه‌های متفاوتی دربارهٔ آن اظهار شده است. مقالهٔ حاضر ابتدا به بیان پنج فرض ممکن در این مسأله پرداخته و سپس با طرح دو دیدگاه اصلی در موضوع بحث، ادلهٔ موجود هر کدام را تبیین نموده است».
- نویسنده در ادامه چکیده مقاله خود می‌نویسد: «نگارنده بر این باور است که مجموعهٔ دلیل‌های اقامه شده دیدگاه نخست که علاوه بر وحیانی بودن معارف قرآن، به وحیانی بودن الفاظ آن نیز اعتقاد دارد، به خوبی از عهدهٔ اثبات این دیدگاه برآمده و آنرا از هر گونه چالش جدی از ناحیه دیدگاه‌های دیگر دور ساخته است، امّا دیدگاه دوم که مفاهیم و معارف بلند قرآن را از ناحیهٔ خداوند و الفاظ و ساختار ترکیبی جملات آنرا از شخص پیامبر(ص) می‌داند از پشتوانهٔ برهان و دلیل و قابل قبولی برخوردار نیست، از این‌رو نمی‌توان بر‌آن تکیه کرد و در مسألهٔ مورد بحث آن را به دیدهٔ قبول تلقی نمود».[۱]
فهرست مقاله
- چکیده؛
- درآمد؛
- معانى و الفاظ، هر دو از خداوند:
- ادله دیدگاه نخست؛
- معارف قرآن از خداست و الفاظ آن از پیامبر؛
- فهرست منابع.
دربارهٔ پدیدآورنده
