وحی در قرآن (مقاله)
وحی در قرآن عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی ماهیت وحی در قرآن کریم می‌پردازد. این مقاله به قلم منیره صباغی ندوشن نگاشته شده و آن را دوفصلنامه صحیفه مبین در ۲۰ صفحه (شماره ۳۳ و ۳۴، بهار و تابستان ۱۳۸۳)[۱] و فصلنامه مربیان در ۱۵ صفحه (شماره ۱۶، تابستان ۱۳۸۴) به چاپ رسانده است.[۲]
| فرآیند آگاهی تاریخی در روند تدریجی نزول وحی | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | منیره صباغی ندوشن |
| موضوع | وحی، الهام، وحی در قرآن |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | |
| وابسته به | |
| محل نشر | تهران، ایران |
| تاریخ نشر |
|
| شماره |
|
| شماره صفحات |
|
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسد: «در مقاله‌ی حاضر سعی بر آن است که وحی را از منظر قرآن بنگرد. بدین‌رو نخست اقسام تکوینی و تشریعی آن را بر می‌شمارد و سپس آیاتی که معرف حقیقت وحی و وحیانیت قرآن‌اند، اشاره می‌کند. مقصود و هدف این نوشتار نشان دادن شکوه و اهمیت وحی در منظر قرآن است. منظرها و دیدگاه‌های دیگر، هر یک به نوبه‌ی خود دری به سوی حقایق وحیانی می‌گشایند؛ اما بیشترین پرتو را خود وحی بر خود می‌اندازد. ناگفته نماند در میان همه‌ی کتاب‌های آسمانی، هیچ کتابی به اندازه قرآن، درباره‌ی وحی سخن نگفته است و مشتقات این کلمه را در خود نیاورده است».[۱]
فهرست مقاله
- چکیده؛
- مقدمه؛
- وحی در آیینه قرآن:
- وحی تکوینی:
- تدبیر عالم و سنت‌های هستی؛
- تدبیر غریزی حیوان؛
- الهام ربانی یا مفاهمه غیبی؛
- تبشیری یا اشاره؛
- تسدیدی یا تأییدی؛
- وحی تشریعی:
- هم‌سازی با فطرت آدمی؛
- صلاحیت قانون‌گذاری؛
- مصونیت از خطا؛
- جامعیت؛
- وحی تکوینی:
- وحی از زبان وحی؛
- پی‌نوشت‌ها.
دربارهٔ پدیدآورنده
در مورد پدیدآورنده اطلاعاتی در دست نیست.