وحی در لغت و قرآن (مقاله)
وحی در لغت و قرآن عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی ماهیت وحی در لغت و قرآن می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۲ صفحه‌ای به قلم عباس عبدالله‌پور نگاشته شده و در فصلنامه پژوهش‌های قرآنی (شماره ۴۶ و ۴۷، تابستان و پاییز ۱۳۸۵) منتشر گشته است.[۱]
| وحی در لغت و قرآن | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | عباس عبدالله‌پور |
| موضوع | مجاری علم لدنی، وحی، وحی در قرآن |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه پژوهش‌های قرآنی |
| وابسته به | دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم |
| محل نشر | مشهد، ایران |
| تاریخ نشر | تابستان و پاییز ۱۳۸۵ |
| شماره | ۴۶ و ۴۷ |
| شماره صفحات | از صفحه ۱۳۴ تا ۱۴۵ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
در چکیده مقاله آمده است: «این نوشتار در پى شناساندن مفهوم و مؤلفه معنایى واژه وحى در فرهنگ‌ها و کاربردهاى قرآنى آن است. این مقاله نخست به بررسى مفهوم لغوى واژه پرداخته است سپس ترکیب‌هاى قرآنى آن را بررسى کرده آنگاه به موارد کاربرد واژه وحى و معانى کاربردى آن اشاره نموده و از پنج معنا یاد کرده است».[۱]
فهرست مقاله
- واژه وحی در لغت؛
- بسامد وحی در قرآن کریم؛
- اقسام وحی:
- وحی تشریعی؛
- وحی انبائی یا الهام رحمانی؛
- وحی تکوینی یا الهام غریزی؛
- اشاره، وسوسه؛
- وحی تسدیدی؛
- منابع.
دربارهٔ پدیدآورنده
