←دعا برای دیگران
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
{{متن حدیث|يَوْمُ عَرَفَةَ يَوْمٌ لَا يَسْأَلْ فِيهِ أَحَدٌ أَحَداً إِلَّا اللَّهَ}}<ref>الأصول الستة عشر، ص۳۴۱.</ref>؛ [[روز عرفه]] روزی است که هیچ کس نباید جز از [[خدای تعالی]] درخواست کند.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۱۳۶.</ref> | {{متن حدیث|يَوْمُ عَرَفَةَ يَوْمٌ لَا يَسْأَلْ فِيهِ أَحَدٌ أَحَداً إِلَّا اللَّهَ}}<ref>الأصول الستة عشر، ص۳۴۱.</ref>؛ [[روز عرفه]] روزی است که هیچ کس نباید جز از [[خدای تعالی]] درخواست کند.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۱۳۶.</ref> | ||
===[[دعا]] | ===[[دعا برای دیگران]]=== | ||
در روز عرفه، مخصوصاً دعا برای [[مؤمنان]] و [[دوستان]] بسیار سفارش شده است، چه آنان که زنده‌اند و چه کسانی که از [[دنیا]] رفته‌اند. [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: | در روز عرفه، مخصوصاً دعا برای [[مؤمنان]] و [[دوستان]] بسیار سفارش شده است، چه آنان که زنده‌اند و چه کسانی که از [[دنیا]] رفته‌اند. [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: | ||
{{متن حدیث|إِذَا دَعَا الرَّجُلُ لِأَخِيهِ بِظَهْرِ الْغَيْبِ نُودِيَ مِنَ الْعَرْشِ وَ لَكَ مِائَةُ أَلْفِ ضِعْفِ مِثْلِهِ وَ إِذَا دَعَا لِنَفْسِهِ كَانَتْ لَهُ وَاحِدَةٌ فَمِائَةُ أَلْفٍ مَضْمُونَةٌ خَيْرٌ مِنْ وَاحِدَةٍ لَا يُدْرَى يُسْتَجَابُ لَهُ أَمْ لَا}}<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۲۱۲.</ref>؛ چون کسی غیاباً [[برادر]] خود را دعا کند، وی را از فراز [[عرش]] ندا دهند: و برای تو صد هزار برابر آنچه برای برادر خود خواستی مقرر است، و چون برای خود دعا کند، همان یک چیز که خواسته است به او داده خواهد شد. بنابراین، آن صد هزار دعای ضمانت شده از این یک دعا که اجابتش معلوم نیست بهتر است. | {{متن حدیث|إِذَا دَعَا الرَّجُلُ لِأَخِيهِ بِظَهْرِ الْغَيْبِ نُودِيَ مِنَ الْعَرْشِ وَ لَكَ مِائَةُ أَلْفِ ضِعْفِ مِثْلِهِ وَ إِذَا دَعَا لِنَفْسِهِ كَانَتْ لَهُ وَاحِدَةٌ فَمِائَةُ أَلْفٍ مَضْمُونَةٌ خَيْرٌ مِنْ وَاحِدَةٍ لَا يُدْرَى يُسْتَجَابُ لَهُ أَمْ لَا}}<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۲۱۲.</ref>؛ چون کسی غیاباً [[برادر]] خود را دعا کند، وی را از فراز [[عرش]] ندا دهند: و برای تو صد هزار برابر آنچه برای برادر خود خواستی مقرر است، و چون برای خود دعا کند، همان یک چیز که خواسته است به او داده خواهد شد. بنابراین، آن صد هزار دعای ضمانت شده از این یک دعا که اجابتش معلوم نیست بهتر است. | ||