جز
جایگزینی متن - 'غالب' به 'غالب'
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
جز (جایگزینی متن - 'غالب' به 'غالب') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
در پاسخ این اشکال باید به دو نکته توجه داشت: | در پاسخ این اشکال باید به دو نکته توجه داشت: | ||
'''اولاً''': چون معترض مفهوم [[غلبه]] را از آیه فهمیده بود و مبنای [[اعتراض]] خود را بر [[نفی]] [[پیروی]] [[کافران]] بر [[مؤمنان]] قرار داده [[امام]] این معنی (غلبه را نفی نمود برای اینکه معترض بتواند مصداق آیه را به وضوح دریابد) [[سبیل]] را به معنی [[حجت]] و دلیل تفسیر نمود تا معترض حتی در مورد کافرانی که بر مؤمنان | '''اولاً''': چون معترض مفهوم [[غلبه]] را از آیه فهمیده بود و مبنای [[اعتراض]] خود را بر [[نفی]] [[پیروی]] [[کافران]] بر [[مؤمنان]] قرار داده [[امام]] این معنی (غلبه را نفی نمود برای اینکه معترض بتواند مصداق آیه را به وضوح دریابد) [[سبیل]] را به معنی [[حجت]] و دلیل تفسیر نمود تا معترض حتی در مورد کافرانی که بر مؤمنان غالب می‌شوند مفاد آیه را [[درک]] نماید. | ||
'''ثانیاً''': حجت یکی از معانی سبیل است و تفسیر سبیل به معنی حجت در این [[روایات]] به معنی حمل لفظ به یکی از معانی آن می‌باشد و هرگز به معنی آن نیست که سبیل به جز حجت و دلیل مفهوم دیگری ندارد<ref>ر.ک: بجنوردی، القواعد الفقهیة، ج۱، ص۱۵۹.</ref>. بی‌شک غلبه و [[استیلا]] به صورت [[تشریعی]] و غلبه و استیلا از طریق حجت و [[برهان]] و غلبه و [[پیروزی]] به معنی خارجی [[عینی]] همگی از مصادیق مفهوم سبیل و غلبه است وقتی یک مصداق آن (پیروزی خارجی) قابل قبول در مفهوم آیه نباشد به دلیل اینکه خود [[قرآن]] از مغلوب شدن [[مسلمین]] سخن گفته است {{متن قرآن|إِنْ يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ وَتِلْكَ الْأَيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيْنَ النَّاسِ}}<ref>«اگر زخمی به شما (در احد) برسد زخمی همانند آن به آن گروه رسیده است، و ما این روزگاران را میان مردم (دست به دست) می‌گردانیم» سوره آل عمران، آیه ۱۴۰.</ref> بنابراین مصداق دیگر در عموم معنی [[سبیل]] باقی خواهد ماند {{متن حدیث|لقرآن ظهر و بطن و للبطن بطنا}}<ref>ر.ک: تفسیر مرآة الأنوار، ص۴.</ref>. | '''ثانیاً''': حجت یکی از معانی سبیل است و تفسیر سبیل به معنی حجت در این [[روایات]] به معنی حمل لفظ به یکی از معانی آن می‌باشد و هرگز به معنی آن نیست که سبیل به جز حجت و دلیل مفهوم دیگری ندارد<ref>ر.ک: بجنوردی، القواعد الفقهیة، ج۱، ص۱۵۹.</ref>. بی‌شک غلبه و [[استیلا]] به صورت [[تشریعی]] و غلبه و استیلا از طریق حجت و [[برهان]] و غلبه و [[پیروزی]] به معنی خارجی [[عینی]] همگی از مصادیق مفهوم سبیل و غلبه است وقتی یک مصداق آن (پیروزی خارجی) قابل قبول در مفهوم آیه نباشد به دلیل اینکه خود [[قرآن]] از مغلوب شدن [[مسلمین]] سخن گفته است {{متن قرآن|إِنْ يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ وَتِلْكَ الْأَيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيْنَ النَّاسِ}}<ref>«اگر زخمی به شما (در احد) برسد زخمی همانند آن به آن گروه رسیده است، و ما این روزگاران را میان مردم (دست به دست) می‌گردانیم» سوره آل عمران، آیه ۱۴۰.</ref> بنابراین مصداق دیگر در عموم معنی [[سبیل]] باقی خواهد ماند {{متن حدیث|لقرآن ظهر و بطن و للبطن بطنا}}<ref>ر.ک: تفسیر مرآة الأنوار، ص۴.</ref>. | ||