جز
جایگزینی متن - 'غالب' به 'غالب'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
جز (جایگزینی متن - 'غالب' به 'غالب') |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
کار مادی در [[نظام ارزشی]] [[اسلام]]، مطلوبیت تبعی دارد و [[انگیزهها]] و غایتهای مقصود یا حتی نتیجههای قهری و غیر مقصود عمل است که وزن ارزشی آن را مشخص میسازد. [[شهید مطهری]] مینویسد: اسلام [[دشمن]] [[بیکاری]] و بیکارگی است. [[انسان]] به [[حکم]] اینکه از [[جامعه]] بهره میگیرد و بهره میبرد و به حکم اینکه کار [[بهترین]] عامل سازنده فرد و [[اجتماع]] و بیکاری بزرگترین عامل [[فساد]] است، باید کار مفید انجام دهد. اسلام انگل بودن و “کَلّ” بر جامعه بودن را در هر شکل مورد ملعنت قرار داده است. شغل و حرفه علاوه بر اینکه یک [[تکلیف]] است، یک امر [[مقدس]] و [[محبوب]] خداست، شبیه [[جهاد]] است<ref>مرتضی مطهری، مقدمهای بر جهانبینی توحیدی، ج۳، ص۱۲۰.</ref>. اسلام پایه هر گونه تملک و انتفاع مادی و غیرمادی از فرآوردهها را تلاش شخصی یا جمعی انسان میشمرد و به طور ضمنی، وی را به فعالیت همسو با هدفهایش ترغیب میکند. | کار مادی در [[نظام ارزشی]] [[اسلام]]، مطلوبیت تبعی دارد و [[انگیزهها]] و غایتهای مقصود یا حتی نتیجههای قهری و غیر مقصود عمل است که وزن ارزشی آن را مشخص میسازد. [[شهید مطهری]] مینویسد: اسلام [[دشمن]] [[بیکاری]] و بیکارگی است. [[انسان]] به [[حکم]] اینکه از [[جامعه]] بهره میگیرد و بهره میبرد و به حکم اینکه کار [[بهترین]] عامل سازنده فرد و [[اجتماع]] و بیکاری بزرگترین عامل [[فساد]] است، باید کار مفید انجام دهد. اسلام انگل بودن و “کَلّ” بر جامعه بودن را در هر شکل مورد ملعنت قرار داده است. شغل و حرفه علاوه بر اینکه یک [[تکلیف]] است، یک امر [[مقدس]] و [[محبوب]] خداست، شبیه [[جهاد]] است<ref>مرتضی مطهری، مقدمهای بر جهانبینی توحیدی، ج۳، ص۱۲۰.</ref>. اسلام پایه هر گونه تملک و انتفاع مادی و غیرمادی از فرآوردهها را تلاش شخصی یا جمعی انسان میشمرد و به طور ضمنی، وی را به فعالیت همسو با هدفهایش ترغیب میکند. | ||
همچنین [[تفسیر نمونه]] در توضیح آیه ۱۳۳ [[سوره آل عمران]] مینویسد: سارعوا [در آیه: {{متن قرآن|وَسَارِعُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ}}<ref>«و برای (رسیدن به) آمرزش پروردگارتان شتاب کنید» سوره آل عمران، آیه ۱۳۳.</ref>] از [[مسارعت]] به معنی [[کوشش]] و تلاش دو یا چند نفر برای [[پیشی گرفتن]] از یکدیگر در رسیدن به یک [[هدف]] است که در [[کارهای نیک]]، قابل [[ستایش]] و در کارهای بد [[نکوهیده]] است. [[قرآن]] در اینجا از یک نکته [[روانی]] استفاده کرده که [[انسان]] برای انجام دادن یک کار اگر تنها باشد، معمولاً کار را بدون سرعت و به طور عادی انجام میدهد، ولی اگر جنبه مسابقه به خود بگیرد، آن هم مسابقهای که جایزه با ارزشی برای آن [[تعیین]] شده، تمام نیرو و انرژی خود را به کار میگیرد و با سرعت هرچه بیشتر به سوی هدف پیش میتازد<ref>ناصر مکارم شیرازی و دیگران؛ تفسیر نمونه، ج۲، ص۹۱؛ برای آگاهی بیشتر از اهمیت، آثار و گونهشناسی کار، ر.ک: محمد جمال خلیلیان اشکذری، فرهنگ اسلامی و توسعه اقتصادی، ص۹۱-۱۱۶.</ref>. در زیر به برخی از [[آیات]] دارای [[صبغه]] | همچنین [[تفسیر نمونه]] در توضیح آیه ۱۳۳ [[سوره آل عمران]] مینویسد: سارعوا [در آیه: {{متن قرآن|وَسَارِعُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ}}<ref>«و برای (رسیدن به) آمرزش پروردگارتان شتاب کنید» سوره آل عمران، آیه ۱۳۳.</ref>] از [[مسارعت]] به معنی [[کوشش]] و تلاش دو یا چند نفر برای [[پیشی گرفتن]] از یکدیگر در رسیدن به یک [[هدف]] است که در [[کارهای نیک]]، قابل [[ستایش]] و در کارهای بد [[نکوهیده]] است. [[قرآن]] در اینجا از یک نکته [[روانی]] استفاده کرده که [[انسان]] برای انجام دادن یک کار اگر تنها باشد، معمولاً کار را بدون سرعت و به طور عادی انجام میدهد، ولی اگر جنبه مسابقه به خود بگیرد، آن هم مسابقهای که جایزه با ارزشی برای آن [[تعیین]] شده، تمام نیرو و انرژی خود را به کار میگیرد و با سرعت هرچه بیشتر به سوی هدف پیش میتازد<ref>ناصر مکارم شیرازی و دیگران؛ تفسیر نمونه، ج۲، ص۹۱؛ برای آگاهی بیشتر از اهمیت، آثار و گونهشناسی کار، ر.ک: محمد جمال خلیلیان اشکذری، فرهنگ اسلامی و توسعه اقتصادی، ص۹۱-۱۱۶.</ref>. در زیر به برخی از [[آیات]] دارای [[صبغه]] غالب [[اقتصادی]] اشاره شده است.<ref>[[سید حسین شرفالدین|شرفالدین، سید حسین]]، [[ارزشهای اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|ارزشهای اجتماعی از منظر قرآن کریم]]، ص ۴۶۷.</ref> | ||
==آیات [[قرآنی]] مرتبط== | ==آیات [[قرآنی]] مرتبط== |