←فضائل و مناقب
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
==[[فضائل]] و [[مناقب]]== | ==[[فضائل]] و [[مناقب]]== | ||
{{اصلی|مناقب امام سجاد}} | |||
همانند دیگر بزرگان [[معصوم]]{{ع}} خُلق و خویی [[الهی]] و انسانی داشت و [[دوست]] و [[دشمن]] وی را ستوده‌اند. از آشکارترین [[ویژگی‌های اخلاقی]] امام سجاد{{ع}}، [[عبادت]] و [[طاعت]] فراوان اوست و بدین دلیل، [[پیامبر اسلام]]{{صل}} او را زینت عابدان [[بهشت]] (زین‌العابدین) خوانده است<ref>بحارالانوار، ۴۶/ ۳.</ref>. [[جابر بن عبدالله انصاری]] می‌گوید: روزی [[خدمت]] [[پیامبر]]{{صل}} بودم، حسین{{ع}} نوه آن حضرت که [[کودکی]] نورس بود وارد شد. پیامبر{{صل}} او را در آغوش گرفت و بوسید و در دامن خود نشانید و فرمود: [[خداوند]] به این فرزندم پسری می‌دهد که نامش [[علی]] است. [[روز قیامت]] آوازدهنده‌ای ندا می‌دهد که کجاست [[زین‌العابدین]] ([[زینت]] عبادت‌کنندگان)؟ این پسر از جای بر می‌خیزد و در جایگاهش قرار می‌گیرد! <ref>الامام علی بن الحسین{{ع}}، ص۳۱.</ref>. | همانند دیگر بزرگان [[معصوم]]{{ع}} خُلق و خویی [[الهی]] و انسانی داشت و [[دوست]] و [[دشمن]] وی را ستوده‌اند. از آشکارترین [[ویژگی‌های اخلاقی]] امام سجاد{{ع}}، [[عبادت]] و [[طاعت]] فراوان اوست و بدین دلیل، [[پیامبر اسلام]]{{صل}} او را زینت عابدان [[بهشت]] (زین‌العابدین) خوانده است<ref>بحارالانوار، ۴۶/ ۳.</ref>. [[جابر بن عبدالله انصاری]] می‌گوید: روزی [[خدمت]] [[پیامبر]]{{صل}} بودم، حسین{{ع}} نوه آن حضرت که [[کودکی]] نورس بود وارد شد. پیامبر{{صل}} او را در آغوش گرفت و بوسید و در دامن خود نشانید و فرمود: [[خداوند]] به این فرزندم پسری می‌دهد که نامش [[علی]] است. [[روز قیامت]] آوازدهنده‌ای ندا می‌دهد که کجاست [[زین‌العابدین]] ([[زینت]] عبادت‌کنندگان)؟ این پسر از جای بر می‌خیزد و در جایگاهش قرار می‌گیرد! <ref>الامام علی بن الحسین{{ع}}، ص۳۱.</ref>. | ||