جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{نهج البلاغه/بالا}}{{امامت}} | {{نهج البلاغه/بالا}}{{امامت}} | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[امام]] {{ع}} در این [[خطبه]] نیز به بیان مطالبی چند پرداخته است. در بخشی از این [[خطبه]] به مسئله [[امامت]] و [[ولایت]] [[اهل بیت]] {{عم}} بر [[مردمان]] اشاره شده است. [[امامان]] [[حق]]، [[کارگزاران]] [[خدا]] بر [[بندگان]] و [[کارشناسان دین]] هستند. [[امام]] {{ع}} [[سعادت]] و [[شقاوت]] [[مردمان]] را در [[دنیا]] و [[آخرت]] در گرو [[ایمان]] به [[ولایت]] آنان و [[پیروی]] از دستوراتشان بیان می‌کند. [[امام]] {{ع}} [[مردمان]] را به [[آیین اسلام]] [[دعوت]] می‌کند تا در سایه [[دین خدا]] متنعّم شوند و از ظلمات و تاریکی‌ها برهند. نشانه‌های آشکار [[دین اسلام]]، [[قرآن]] و [[سنت]] و نشانه‌های پنهان آن، [[دانش]] و [[خرد]] است. | * [[امام]] {{ع}} در این [[خطبه]] نیز به بیان مطالبی چند پرداخته است. در بخشی از این [[خطبه]] به مسئله [[امامت]] و [[ولایت]] [[اهل بیت]] {{عم}} بر [[مردمان]] اشاره شده است. [[امامان]] [[حق]]، [[کارگزاران]] [[خدا]] بر [[بندگان]] و [[کارشناسان دین]] هستند. [[امام]] {{ع}} [[سعادت]] و [[شقاوت]] [[مردمان]] را در [[دنیا]] و [[آخرت]] در گرو [[ایمان]] به [[ولایت]] آنان و [[پیروی]] از دستوراتشان بیان می‌کند. [[امام]] {{ع}} [[مردمان]] را به [[آیین اسلام]] [[دعوت]] می‌کند تا در سایه [[دین خدا]] متنعّم شوند و از ظلمات و تاریکی‌ها برهند. نشانه‌های آشکار [[دین اسلام]]، [[قرآن]] و [[سنت]] و نشانه‌های پنهان آن، [[دانش]] و [[خرد]] است. | ||
==مطالب مهم [[خطبه]]== | ==مطالب مهم [[خطبه]]== | ||
#بیان صفات [[خداوند]]؛ | #بیان صفات [[خداوند]]؛ | ||
#نشانه‌های [[خداشناسی]]؛ | #نشانه‌های [[خداشناسی]]؛ | ||
#[[وصف]] [[اسلام]]؛ | # [[وصف]] [[اسلام]]؛ | ||
#[[وصف]] [[امام]] و [[امامت]]؛ | # [[وصف]] [[امام]] و [[امامت]]؛ | ||
#سفارش به [[عبرت‌پذیری]] از [[دنیا]] و آماده‌شدن برای [[سفر آخرت]]؛ | #سفارش به [[عبرت‌پذیری]] از [[دنیا]] و آماده‌شدن برای [[سفر آخرت]]؛ | ||
#بیان منکراتی که باعث عدم پذیرش اعمال می‌شوند. | #بیان منکراتی که باعث عدم پذیرش اعمال می‌شوند. | ||
==فرارزی از [[خطبه]]== | ==فرارزی از [[خطبه]]== | ||
*[[بنده]] را سود نکند که خود را در [[عبادت]] به [[رنج]] افکند و در اعمالش [[خلوص]] [[نیت]] به خرج دهد، آن‌گاه که از [[دنیا]] بیرون رود و خدایش را [[ملاقات]] کند، در حالی‌که یکی از این [[گناهان]] به گردن او باشد و از آن [[توبه]] نکرده باشد و آن‌ها چنین‌اند: در عبادتی که [[خداوند]] برای او مقرر کرده کسی را شریک [[خدا]] قرار دهد، یا [[خشم]] خود را فرونشاند به کشتن دیگری، یا کار زشتی را که دیگری مرتکب شده بر زبان راند، یا [[حاجت]] خود را با گذاشتن بدعتی در [[دین]] برآورده سازد، یا با [[مردم]] [[دورویی]] و دوزبانی کند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 350-351.</ref>. | * [[بنده]] را سود نکند که خود را در [[عبادت]] به [[رنج]] افکند و در اعمالش [[خلوص]] [[نیت]] به خرج دهد، آن‌گاه که از [[دنیا]] بیرون رود و خدایش را [[ملاقات]] کند، در حالی‌که یکی از این [[گناهان]] به گردن او باشد و از آن [[توبه]] نکرده باشد و آن‌ها چنین‌اند: در عبادتی که [[خداوند]] برای او مقرر کرده کسی را شریک [[خدا]] قرار دهد، یا [[خشم]] خود را فرونشاند به کشتن دیگری، یا کار زشتی را که دیگری مرتکب شده بر زبان راند، یا [[حاجت]] خود را با گذاشتن بدعتی در [[دین]] برآورده سازد، یا با [[مردم]] [[دورویی]] و دوزبانی کند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 350-351.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||