بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{جعبه اطلاعات پدیدآورنده | تصویر = 9030760879.jpg | اندازه تصویر...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
}} | }} | ||
'''ابوالقاسم علی بن حسین بن موسی علوی موسوی''' (۳۵۵ ق، بغداد - ۴۱۳ ق، کربلا) مشهور به '''سید مرتضی''' یا '''علم‌الهدی'''، | '''ابوالقاسم علی بن حسین بن موسی علوی موسوی''' (۳۵۵ ق، بغداد - ۴۱۳ ق، کربلا) مشهور به '''سید مرتضی''' یا '''علم‌الهدی'''، وی در بسیاری از علوم عصر خویش چون کلام، فقه، اصول، تفسیر، فلسفه، فلک و انواع علوم ادبی به نگارش آثاری دست زد. او رابطه نزدیکی با سلاطین آل بویه و خلفای عباسی داشت. او در اشعارش خلیفة القائم و تعداد دیگری از خلفای عباسی را مدح گفته است. او در سال ۴۰۶ ق به سمت نقیب طالبیان بغداد منصوب شد؛ مناصبی که پیش از او پدر و برادرش شریف رضی بر عهده داشتند. چهره شناخته‌شده سید در مسائل فرهنگی و سیاسی برای حاکمان وقت نیز قابل احترام بود؛ چنان‌که وقتی در جریان حمله عیاران به خانه سید مرتضی، آن خانه ویران<ref>اسماعیل‌بن‌عمروبن‌کثیر دمشقی، البدایة و النهایة، ج۱۲، ص۱۹؛ عبدالحی‌بن‌احمد العکری الدمشقی، شذرات الذهب، ج۵، ص۸۱.</ref> و پس از چندی بازسازی شد، سید وقتی قصد رفتن به خانه نوسازی‌شده را داشت، همه فرماندهان و شخصیت‌های مشهور سیاسی از سوی خلیفه مأموریت یافتند تا متواضعانه پیشاپیش سید راه رفته و در ستایش او سرود بخوانند. | ||
==استادان== | ==استادان== | ||